Herhaling: Toen ik weer rustig was geworden kropen we zonder iets te zeggen in bed. Lucy haar armen stevig om mij heen geslagen. We zeiden niets, maar dat hoefde niet. We leefden heel even in het moment. Ze was er voor me toen ik haar nodig had. Zij was niet vertrokken zonder iets te zeggen. Zij was er wel...
+
"I could stare at you forever."
Charlotte
Deze morgen werd ik wakker met een briefje naast mijn bed. Een briefje van Lucy, ze moest eerder weg naar haar werk. Omdat ik vandaag een vrije dag had besloot ik van het mooie weer te genieten en naar buiten te gaan. Ik was van plan om met I ge naar het centrum te gaan, maar ze belde op het laatste moment af. Haar ouders waren onverwachts op komen dagen, dus ze kon niet weg. Daarom liep ik alleen in het centrum veel te veel te kopen.
Toen ik in een aantal winkels was geweest, en in teveel pashokjes, ging ik naar een café toe om iets te drinken. Ik likte over mijn droge lippen en liep het eerste café binnen dat ik zag. Het leek alsof het lot mij haatte, want daar zag ik de persoon die ik juist niet vandaag wou zien. Daar zat Nora lachend een kopje koffie te drinken en ze was niet alleen. Tegenover haar zat een prachtige meid met donkerbruine lokken. Ze lachten samen en dronken rustig thee en koffie.
Ik balde mijn handen tot vuisten. Er bekroop mij een naar gevoel, een gevoel wat ik niet goed kende. Was het woede? Verdriet? Toen realiseerde ik me dat ik jaloers was. Ik, een getrouwde vrouw, was jaloers op haar ex en een rare griet. Vol van jaloersheid liep ik naar ze toe en keek ik Nora kwaad aan. Nora schrok duidelijk toen ze mij zag en begon te blozen.
"P-Charlotte-" stotterde ze zacht. Ze keek beschamend naar de grond. Waarvoor schaamde ze zich?
"Is het niet ironisch dat je een boek leest over soulmates Nora?" Begon ik woedend. De meid naast haar wou wat zeggen, maar ik onderbrak haar. "Jij hebt me verlaten voor dat?!" Ik wees naar de meid tegenover haar. Weer wou ze mij onderbreken, maar ik had genoeg van haar. "Je had kunnen vertellen dat je een vriendin had. Dat je mij verliet voor een ander." Nora protesteerde en keek verbaasd, "Charlotte, nee ik-" Maar voordat ze uit kon praten stormde ik het café uit.
Direct toen ik het café uit liep botste ik tegen iemand op. Ik vloekte luid en sprong overeind. Daar lag Lisette lang uit op de grond met een verontwaardigde blik mij aan te staren. "Help je mij nog overeind?" Vroeg ze. Ik stak mijn hand direct uit en hielp haar.
"Waarom had je zo haast? Was de koffie zo vreselijk daar?" Grapte ze. Ik keek haar nors aan, "nee, ik zag Nora met haar nieuwe vlam." Lisette draaide zich om en keek naar binnen. Toen ze Nora en de andere vrouw zag begon ze te glimlachen.
"Dat is Melanie." Ze keek weer naar mij en probeerde niet te lachen. "Dat interesseert mij niet." Zei ik kwaad. "Dat is haar psycholoog."
Toen werd ik stil, "w-wat?" Had ik het verkeerd begrepen misschien? "Melanie, die vrouw tegenover haar, is haar psycholoog. Ze is geen nieuwe vlam. Melanie is al verloofd."
Mijn ogen werden groot en ik keek weer naar Nora en de vrouw. "Psycholoog? Waarvoor heeft ze die nodig?" Lisette haar glimlach verdween kort, "dat is niet mijn taak om je te vertellen." Vervolgens liep ze het café in en omhelsde Nora. ,
+
De volgende morgen was ik al vroeg op. Het was zaterdag, dus Lucy was vrij. Dit betekende een rustige dag met ons tweeën. Totdat er om half 10 's morgens er op de deur werd geklopt. Lucy riep vanuit de badkamer of ik open wou doen. Zuchtend stond ik op van de eettafel en opende de deur. Daar stond verrassend genoeg Pelle met een brede glimlach.
"Pelle?" Vroeg ik verbaasd. Ik had geen contact meer gehad met Pelle sinds Nora en ik uit elkaar waren. Hij liep naar binnen en groette Lucy die, in haar badjas, uit de badkamer de woonkamer binnen liep. Verontwaardigd keek ze Pelle aan, ze wist dondersgoed wie hij was. Ze trok mij naast haar en sloeg haar armen om mij heen. Een normaal persoon zou achteruit stappen, maar Pelle bleef glimlachend staan.
"Goede morgen Lucy, kan ik Charlotte even alleen spreken?" Hij haalde iets uit zijn broekzak en gaf het vol trots aan Lucy. Lucy nam het verbaasd aan en keek er met een vertrokken blik naar. "Het is een origami vogel speciaal voor jou." Vertelde Pelle haar. Lucy trok haar wenkbrauw op en keek hem vervolgen weer aan. "Je krijgt vijf minuten." Toen gaf ze mij een kus en liep ze de woonkamer uit om ons alleen te laten.
"Ik heb er ook een voor jou." Zei hij zoekend. "Pelle, die vogel kan mij niks schelen. Wat doe je hier?" Als Pelle gekwetst was liet hij dat niet merken. "Ik ben hier, omdat je met Nora moet praten."
Ik zuchtte, "waarom praat ik met jou als ik met Nora moet praten? Ik snap je logica niet." Pelle lachte even, maar toen hij mijn serieuze blik zag stopte hij. "Nora wil graag met je praten. Volgend haar psycholoog helpt het haar om haar verleden achter haar te laten. Dat gaat alleen met een goed gesprek met jou."
Ik schrok van Pelle zijn woorden, maar liet volgens mij niks merken. "Wat als ik dat niet wil!" Wat als ik niet wil dat ze ons achter haar laat? Wat als ik zo egoïstisch ben, dat ik wil dat ze nog elke dag aan mij denkt?
"Ik wil dat ze het trouwens zelf vraagt en niet haar broer er op afstuurt." Zei ik tegen hem. Ze moet mij in de ogen kijken en het zeggen. Ze zal boeten voor de pijn die ze mij had bezorgd. Ze moet mij in mijn ogen aan kijken en het smeken. Het zeggen waarom ze het wil en het uitleggen. Alles uitleggen...
"Als je dat wilt-" fluisterde Pelle. Toen liep hij naar de deur en trok hem open. Daar stond ze, Nora. Haar haren in een vlecht en een outfit die bijna helemaal zwart was. Dit was de Nora, zoals ik haar kende.
"Ze heeft mee kunnen luisteren?" Zei ik verbluft tegen Pelle. Hij haalde de tweede origami vogel uit zijn broekzak en gaf het aan mij. "Ja, blijf rustig. Denk aan de vogel."
Ik rolde met mijn ogen en keek naar haar. Haar ogen twinkelden en ze lachte verlegen. Net toen ik wat wou zeggen kwam Lucy binnen en staarde ze ons allemaal aan.
"Wat heeft dit te betekenen?"
------
Hoofdstuk 22 - Fantasy Girl 2
Woorden: 1163
Bedankt voor het lezen, sorry dat het zolang duurde. Ik had de hele week geen zin om te schrijven. Tot het volgende hoofdstuk!
Xx Romy
JE LEEST
Fantasy Girl | gxg
Romance"Ik heb het helemaal gehad met jongens," "Ga dan voor de meisjes." - Een verhaal over het ontdekken van je seksualiteit, liefde en meer.
