Bölüm 5 : Sen kimsin ?

7.1K 480 187
                                    

(Çok fazla bölüm isteği olduğu için bölüm stil düzenlemesi yapılmadan atılmıştır.) ( seviyorum sizi♥️)

- Hadi Hifa Nur geç kalıyoruz

Yaklaşık 10 dakikadır babamı kapı da bekletiyordum. Ama ne yapabilirim. Saçım düzgün olmamıştı. Acele ettikçe daha da bozuluyordu.

- Allah'ım sen bu kızı alacak olan sevgili damadıma sabırlar ver

Söyledikleri üzerine anneme dönüp baktığım da gülüyordu . " Sen merak etme annecim isterse beklemesin " dedim içimden. Söylediklerimden sonra bir den aklıma Kuzey' in beklemekten hoşlanmayacak bir tip olduğu gelince yutkundum. Sanırım ben onu değil o beni yola getirirdi.

Son dokunuşlarımı yaptıktan sonra ayakkabıları mı ayağıma geçirdim. Babam şükür duası yaparak yürümeye başlayınca istemsizce sırıttım.

* * *

Fatih ile buluşma yerine yani mezarlığa geldiğimiz de etrafta kimse yoktu. Fatih dahil. Gelmemişti. Kaldırmıştı beni. Ben de salaklık huylu huyundan vazgeçer mi ?

- Gelmemiş

- Belki gelir kızım

Gelmezdi. Zaten biz geç kalmıştık. Yine de içim de bir his vardı . O iyi biriydi. Belki de gelmiştir ama biz geç kalınca gitmiştir. "Ahh Hifa Ahh hiç akıllanmicaksın hala herkesi iyi sanıyorsun . " iç sesime aldırmamak için kendimi çok zorladım. Herkesin için de iyi bir taraf vardır en kötünün bile.

Beş altı dakika bekledikten sonra babam da bende ümidimizi kaybetmiştik. Babam arabayı çalıştırmış tam gaza basacaktı ki karşı dan gelen kişiyi görünce ikimiz de birbirimize bakıp gülümsemiştik. Beni kandırmamıştı. Gerçekten tedavi olmak istiyordu. Fatih abi arabaya doğru yaklaşırken babam da camını açtı. Kafasını dışarı çıkartarak ;

- Hadi Fatih doktor bizi bekliyor.

Gülümsemişti . Hoşuna gitmişti. Adımlarını hızlandırarak arabanın arka kapısını açtı.

* * *

Okulun önüne geldiğimiz de babam arabayı durdurdu. Beni okula bırakıp onlar birlikte kliniğe gideceklerdi. Arabadan indim. Kapıyı kapatmadan eğilerek " Sakın vazgeçme olur mu ? Kurtulacaksın " dedim arka koltukta oturan Fatih abiye bakarak. Kapıyı kapattığım da babam arabayı çalıştırdı ve okuldan uzaklaştı.

Babam sayesin de okula erken gelmiştim. Her zaman Anıl ve Aybegümle oturduğumuz banka doğru ilerleye başladım. Banka oturduğum da etrafa bir göz attım. Tam yan tarafımda ki bank da oturan kişiyi görünce kalbimin ritminin bozulmasına engel olamamıştım. Vücudumu o yöne doğru döndürdüm. Dirseklerimi dizime koyarak başımı ellerimin arasına aldım. Kalbime aldırış etmeden Kuzey ' i süzmeye başladım. Malum okul da olduğumuz için üzerin de sütlü kahverengi okul pantolonu ve beyaz gömlek ya da tişört olması lazımdı. Ama Kuzey bu " aykırı çocuk " Doğru düzgün kullanmazdı okul formalarını. Tıpkı şuan olduğu gibi . Siyah pantolonu ve siyah tişörtü vücudunu fazlaca gösteriyordu. Saçları ona fazlasıyla coolluk katıyordu.

Şimdi yanında oturmak, ona sarılıp onunla sohbet etmek için neler vermezdim ki.

* * *

Birden kendimi yanında bulmuştum. Gözlerinin içine bakıyordum. Ellerimi tutarak gözlerime bakmaya başlamıştı. Gözlerim gözlerinden ayrılıp yüzünde dolanmaya başlamıştı. Gözlerim dudağına geldiğin de dudağı " gel beni öp " der gibi bakıyordu. Bu muhteşem cazibeye daha fazla dayanamayacaktım. Tam dudaklarına doğru hamle yapmıştım ki onlar çoktan benimkilerle buluşmuştu.

- Hifa ! Hifa

Kolum da hissettiğim Aybegüm ' ün meşhur cimciğiyle kendime geldim. Dönüp Aybegüm ' e baktığım da bana delirmişim gibi bakıyordu. Ne var yani surda hayaller kuruyorum suç mu ? Sanırım haklı olabilirdi. Bu ara iyice hayallere dalmaya başlamıştım. Bir psikoloğa görünsem iyi olurdu sanırım. Psikolojik sorunlarımı düşünürken birden aklıma Kuzey geldi. Dönüp oturduğu banka baktığım da hala orada oturduğunu gördüm . Telefonla konuşuyordu. Merak duygum beynim de zirvelere tırmanmaya başlamıştı.

- Kızım korkutma beni kendine gel

Kolumu dürtüklemekten morartmış olduğuna bahse girebilirdim. Hayır ne istiyorsun kolumdan bi dürtmeden söyleyene dimi !

- Duyamıyorum sus lütfen

- Kimi ?

- Kuzey ' imi

Offlayarak yanıma oturmuş ve nihayet susabilmişti. Bütün kulağım ile Kuzey' in sesini duymaya çalıştım.

- Annee !

Sesi sinirli çıkmamıştı. Sanki korkmuş gibiydi. Telefonu yanına atıp hızla ayağa kalkmıştı. Sağa dönüp bir kaç adım attı ,sola dönüp aynı hızla bir kaç adım daha attı . Bir yandan aynı hareketi tekrarlıyor bir yandan da eliyle ağzını tutuyordu. Bir derdi olduğu çok belliydi.

Oturduğum yerden kalbimin verdiği komutla kalmıştım. Bir kaç saniye öyle durdum. Kuzey ' in telaşının arttığını görünce istemsizce Kuzey ' e doğru ilerlemeye başlamıştım. " Gitme Hifa " diye kendini parçalayan iç sesime aldırış etmemeye karar verdim. Adımlarımı hızlandırdım. Şuan deli dürtmüştü sanırım beni . Birden Aybegüm ' ün dürttüğü aklıma gelince gülümsedim. Kuzey ' in tam yanına gelmiştim ki Kuzey birden okul kapısına doğru yürümeye başlamıştı. Arkamı dönüp Aybegüm ' e baktığım da gözleriyle Kuzey ' i göstermişti ve " git " demişti. Arkadaşımı dinleyerek Kuzey ' in peşinden gitmeye başladım .

Kolundan tuttuğum da içimde tuhaf duygular oluşmuştu. Arkasını bile dönmeden kolunu çekip yürümeye devam etmişti. Tekrar peşinden gidip kolunu tuttum.

- Bırak kolumu !

Bağırmıştı. Gözleri büyümeye başlamıştı . Korkmuştum. Ama kolunu da bırakmak istemiyordum . Sıkıntısı neydi benimle paylaşabilirdi.

- Bir problem mi var ? Bana anlatabilirsin

Gözlerin de anlaşıldığı üzere şaşırmıştı. Gözlerimin içine bakıyordu. Bu bakışlar nefesimi kesmek ister gibiydi.

- Sen kimsin ya !

- Be. . Ben sana yardım etmek istiyorum .

- Senin yardımına ihtiyacım yok !

Sertçe kolunu çekerek kurtulmuştu. Hızla kapıya doğru gitme hareketine devam etti. Canım acımıştı. Ama kalbim daha çok acımıştı. Ne var ki bunda alt tarafı yardım etmek istiyordum. Dolan gözlerime ağlama komutu vererek Aybegüm ' un yanına döndüm.

- Sen kimsin dedi

- Bırak şimdi ne dediğini sen bu çocuğu seviyor musun ?

- Soru mu bu deli gibi seviyorum . Ama o beni takmıyor bile

Gözyaşlarımı özgür bırakmıştım. Aslında çok bile dayanmıştım.

- Hadi peşinden git o zaman

Elleriyle gözyaşlarımı silerek cümlesini tekrarlamış ve eklemişti " Hadi kaçıracaksın " . Sanırım onu dinlemeliydim. Gülümsedim.

- Ajan Hifa hazır komutanım

- Hadi bakalım asker göster kendini

Aybegüm ' un yanağına bir öpücük kondurarak Kuzey ' in peşinden koştum.

VİMALAМесто, где живут истории. Откройте их для себя