Bölüm 23 "Kesit"

3.1K 101 12
                                    

- Hifa Nur

Kuzey ' in dilinden dökülen ismimle yerimde doğrulup Kuzey ' e baktım.

- Bir gün oturup çay içelim. Çaylar benden manzara senden olsun.

Ayak uçlarımdan başlayarak vücudumda ki bütün kan yanaklarıma hücum etti. Sorduğu soruya cevap vermemi beklemeden yeni bir konuya geçmişti. Onunla karşılıklı çay içme duygusu bile bütün uzuvlarımı heyecana götürürken bir de iltifat ediyordu. Bu çocuk aklımı başımdan almaya fazlasıyla yetiyordu hep.

***

Bir kaç gün daha hastanede yatan Kuzey daha fazla kalmak istemediğini söyleyerek kendini zorla taburcu ettirmişti. Sıkça evine gidip onu ziyaret ediyordum. Annesi ona çok iyi baktığı için günden güne toparlıyordu. Ama henüz okula gelebilecek durumu yoktu. Zaten heveslisi de değildi okula gelmenin. Hastanede sorduğu soruyu yinelememişti hiç. Ya cevap almaktan vazgeçmiş ya da tamamen iyileşmeyi bekliyordu.

Okulda sürekli sıramda oturup bir şeyler okuyor, Anıl'ın sinir etmelerine katlanmaya çalışıyordum. Baktım olacak gibi değil en sonumda patladım.

" Kalem sırada dik kalsında üzerine otur inşallah Anıl "

Büyük bir kahkaha patlatıp " Ya bu kızın bedduası bile imkansız , hayal ürünü " diyerek sırasına geçti. Tam otururken aniden acıyla inleyerek yerinde sıçradı.

Şaşkın gözlerle " Tutmuş olamaz değil mi ? " diyerek arkasına döndü. Arka sırasında oturan Semih'in kalemi sırasının oturağına dik olarak tutuğundan habersiz bedduamın tutttuğunu sanıyordu.

Semih'in muzip gülümsemesini görünce üzerine atladı

" Ulan ben o kalemi senin gelmişine geçmişine ... "

Sınıfa giren hoca " ne oluyor orda ? " deyince , Anıl hemen Semih'in üzerinden çekilip çocuğun üzerini düzeltmeye başladı.

- Hediye edeyim hediye edeyim ki ilim öğrensinler (!)

VİMALAWhere stories live. Discover now