Kostschool met een badboy {voltooid}

Hoofdstuk 9

Een man met een mantel komt bij onze groep staan.
'Oke, jullie gaan injecties zetten. Daarvoor moet je wel eerst de nodige uitleg krijgen en oefenen. We gaan naar een ander klaslokaal, in deze zaal wordt de uitleg voor de enquêtes gegeven. Volgen jullie?'

De hele groep loopt achter de man aan. Ik probeer zo veel mogelijk Jake te negeren, maar dat is bijna onmogelijk als hij je de hele tijd port in je zij.

'Stop Jake, ik ben hier niet om spelletjes te spelen.' Ik kijk hem geïrriteerd aan.

Hij grijnst alleen maar. Ik wil niet denken wat bij de woorden "spelletjes spelen" allemaal in zijn hoofd verschijnt. We komen in een best groot lokaal waar 2 bakken staan, een bak met allemaal bundeltjes met uitleg en een bak vol naalden. Daarnaast zie je nog allemaal poppen liggen op de grond waar we straks de naalden zullen mogen insteken. Ik pak net zoals iedereen een naald en een bundel en ga bij een pop zitten.

'Ik ben dokter De Graaf. Jullie zullen waarschijnlijk afvragen waarom we dit hele project uitvoeren, dit is vooral om te kijken hoe vertrouwd de kinderen zich voelen bij elkaar. Met een injectie kan je namelijk niets verkeerd doen alhoewel er toch vrij veel mensen bang voor zijn. Jullie zullen dus ook mensen gerust moeten kunnen stellen. De hele uitleg hoe je een injectienaald in een schouder brengt staat in de bundel. Jongens zullen dus bij meisjes injecties zetten en omgekeerd, meisjes moeten er namelijk 2 hebben en jongens maar 1, anders zou het verwarrend kunnen worden. Als je nog vragen hebt kan je die altijd stellen aan mij.'

Ik pak de bundel en begin er in te bladeren. Ondertussen hoor ik gegiechel achter mij van de 2 andere meisjes die zo blij zijn dat Jake in hun groepje zit. Ik probeer de naald in de arm te steken van de pop en alles lukt direct. Ik blader verder in de bundel en bekijk alles grondig.

Als ik me omdraai zie ik dat Jake een beetje rond zit te kijken en niet echt let op wat er in zijn bundel staat. Hij geeft nog meer aandacht aan die 2 meisjes. Ik wou dat hij wat aandacht gaf aan mij, wacht, wat zeg ik nu?! Ik draai me terug om voor ik begin te staren.

'Oke, niemand vragen? Iedereen weet hoe het moet? Dan gaan we naar de plaatsen waar je moet staan, je mag de injectienaalden terug leggen en de bundels mag je bijhouden. We beginnen met de meisjes die de jongens een injectie moeten geven.'

We volgen de dokter naar de consultatiekamers waar hij eerst nog uitlegde wat waar stond en waar ieder meisje een kamer kreeg toegewezen. Alle jongens moesten in de lokalen wachten tot hun naam werd opgeroepen om eerst een enquête af te leggen, zich aan te melden en daarna worden gebracht naar een consultatie kamer om daarna weer een enquête af te leggen. En als iedereen van het 4de jaar gedaan was, werden de rollen omgewisseld.

Ik kreeg als laatste mijn kamer toegewezen, consultatiekamer 3. Natuurlijk herkende ik het hier al een beetje. Ik stapte naar de doos met injectienaalden en nam 5 naalden er uit die ik vervolgens ging opvullen met het mengsel dat we hadden gekregen van de dokter. Het zat in een potje met een heel klein gaatje voor je naald door te steken.

Omdat de namen pas over een kwartiertje werden afgeroepen wou ik kijken waar Esmee was. Toevallig wou zij het zelfde doen.

'Heey Esmee!' Ik loop juist uit mijn consulatiekamer.
'René? Omg heb jij consulatiekamer 3?'
'Ja, waarom?'
'Ik mag de mensen bij jou brengen!'
'Echt?!'
'Ja ik ben jouw assistent zeg maar!'
'Omg zo leuk!'

In de verte klinkt een stem van een leerkracht.
'Meisjes van administratief mogen terugkeren!'
'Ga maar, tot zo!' Roep ik haar na als ze wegstapt.

Ik stap terug de consultatiekamer binnen en maak in plaats van 2 vlechtjes 1 hoge staart.

Klopklop

De deur gaat open en Esmee stapt binnen met een jongen achter haar aan.
'Zet je daar maar neer' Zegt ze en ze loopt de deur weer uit met verschillende papieren in haar handen. Ik ontsmet mijn handen met ontsmettingsgel en pak een spuit en een watje. Ik doe wat ontsmettingsalcohol op het watje en draai me om.

'David?'
'Heey schatje.' Hij knipoogt.
'Tss'

Ik ga naast hem staan en leg de naald neer naast hem. Hij trekt zen mouw omhoog en kijkt me aan. Ik doe wat ontsmettingsalcohol op zen arm.
'Liefst niet in men spieren, die heb ik nog nodig.' Zegt hij spottend.
'Ontspan je arm nou maar.'

Hij kijkt me grijnzend aan. Ik pak de naald en steek het snel in zijn schouder. Ik voel dat hij verschoot, ik spuit snel het middel in en smijt de naald in de vuilbak. Oke, ik ben misschien gemeen geweest door hem niet te waarschuwen maar ik bedoel, hij heeft het echt uitgelokt. Hij stelt zich recht en stapt door de deur. Ik vul ondertussen een nieuwe injectiespuit. Zo gaat de dag door, de rest van deze namiddag heb ik alleen maar spuiten in schouders gezet. De ene gemakkelijker dan de andere. Omdat bijna alle mensen al gedaan zijn, ben ik vrij wel zeker dan Jake niet bij mij geweest moet zijn. Esmee komt toe met de laatste persoon, ik ben opgelucht als ik zie dat het Jake niet is.

Na de lange dag ga ik nog snel een handtekening halen op mijn dossier dat ik vrijwilligerswerk heb gedaan. Morgen zijn de meisjes aan de beurt.
Ik hoop uit het diepste van mijn hart, dat ik niet bij Jake moet.