Kostschool met een badboy {voltooid}

Hoofdstuk 14

René
De kleine lach van Jake verandert in een grijns. Hij blijft stil en staart naar men haarpunten.
'Ik heb nog maar 2 minuten en ik moet terug zijn hoor.' Ik wil gewoon van hem af zijn.
'Ik dacht dat je een uitgang zocht?' Hij kijkt op en zijn grijns verandert in een fronsende blik.
'Nou ja... ' een zucht ontsnapt uit mijn mond.
'Mijn voorstel is dus , of te wel ga je nu bij mevrouwtje de Gelder gaan of te wel kom je eens bij mij en zal ik je haar doen. Ik bedoel, ik kan zeggen dat het mijn schuld was en dan hoef je niet meer. ' Hij grijnst.
'Neej?!' Mijn stem vult de stille gangen en mijn 'nee' klinkt nog enkele seconden door de echo's. Ik schrik van zijn voorstel, als ik iemand op deze wereld niet kan vertrouwen dan is het hij wel! En al zeker met mijn haar! Dat is een soort heiligdom bij een meisje! En trouwens, bij hem, je weet wat er van komt als je alleen met hem in een huis bent.

'Oke, dan zal ik even meestappen tot je terug bent.' Hij leunt naar achter. Spanning kruipt op mijn benen, ze beginnen een beetje te beven. Even denk ik het op een loopje te zetten. Zou hij me achterna gaan? Tja, laten we dat eens uitproberen. Hij kijkt me afwachtend aan.
'Waar was het lokaal nu weer?' Ik probeer zo onschuldig mogelijk te doen, maar eigenlijk zit ik vol stress met wat er nu gaat gebeuren.

We stappen de trap op, hij loopt voor me. In een onverwachtse beweging draai ik me om en glij over de leuning naar beneden zo richting de uitgang. Al snel hoor ik stappen achter mij versnellen, ik loop over de betonnen vloer. De frisse wind van buiten vult mijn neusgaten en geeft me kippenvel. Al snel weet ik geen kant meer op te gaan terwijl Jake me begint in te halen. Niet nadenken loop ik het meisjestoilet binnen en sluit mijn toiletdeur. Een luide knal gaat door de toiletten.

'Ow, dat was niet de bedoeling.' Jake had de deur laten toeknallen.
Een kleine lach ontsnapt uit mijn mond.
'René, ik weet dat je hier bent. By The way, je bent al te laat voor terug te gaan, je hebt er zowiezo nu al een straf bovenop. Ik zou me aansluiten aan mijn idee moest ik jou zijn.'
'Klootzak!'
Het blijft even stil.
'Je gaat er toch ooit moeten uitkomen René ! .... Of moet ik je komen halen?'
Ik zwijg, alsof hij hier over gaat klim.. Mijn gedachten stoppen even want ik zie een Jake hangen aan de bovenkant van de deur. Ik schrik.
'Jake pas op, straks doe je je pijn!'
Hij springt van de deur af. Ik doe het slot open en stap naar buiten.
'Ben je gek ofso?'

Ik wil naar de uitgang stappen maar nog voor ik de klink kan aanraken trekt Jake me terug aan men arm.
'Waar dacht jij naar toe te gaan?'
'Naar buiten?'
'Eerst antwoorden op mijn voorstel...'
Ik kijk even weg. Een diepe zucht verlaat mijn mond. Hij kijkt me afwachtend aan.
'Nou, goed, maar niet in jouw kamer.'
'Jawel..'
'Nee..'
'Jawel..'
'Nee'
'Kijk mop, ik krijg altijd mijn zin dus je komt gewoon om 16u naar mijn kamer en daarmee basta.' Zijn blik word kwaadaardig. Ik schrik er een beetje van en knik dan voorzichtig.
'Ow, en stop met wegrennen, je wilt het echt moeilijk maken maar je zorgt er alleen maar voor dat je in de problemen geraakt. Zoals de vorige keer.' Hij werpt een knipoog naar me toe. Ik draai met men ogen en duw de klink omlaag. Als ik de deur wil open duwen lukt het niet. Ik duw harder maar het lukt weer nier. Ik hoor een grinnik achter me. In een korte beweging draai ik me om.
'Probeer jij dan?'
Jake stapt naar de deur en geeft er een hevige bonk op. Ze vliegt open. Ik toon een verafschuwde lach aan hem en stap dan de wc's uit. Opweg naar mijn 2de lesuur.

***

Jake is al voor de rest van de dag niet naar de lessen geweest. Ik zag Brandon en David alleen staan, ze waren de meisjes aan het verleiden. Al van deze ochtend ben ik er niet echt bij met men hoofd. Esmee had me al verschillende dingen gevraagd en ik moest telkens zeggen ' wat zei je? ' of ' kan je dat eens herhalen? '. Ze weet wat er is gebeurt, ik vertelde het haar natuurlijk direct. Maar ze begrijpt niet waarom ik zo afwezig ben. Thomas heeft ookal gezien dat ik vandaag niet echt met beide voeten op de grond sta, hij had me gevraagd of ik biologie wou uitleggen maar alles wat ik zei was 'ja', hij had zelf men hand vastgenomen en ik gaf geen reactie daarop.

Tringggg
Het laatste lesuur is voorbij. Weer een vrijdag dat er op zit. De weken gaan echt snel. Esmee had Frans en ik had wiskunde, dus ik zat niet bij haar. Zonder door te hebben waar ik nu echt al werkelijk enkele minuten naar toe loop, sta ik voor een kamer in de west-vleugel van het pantenon.

Ik krijg het gevoel dat mijn hoofd weer helder is en ik weer met beide voeten op de grond sta. Wat doe ik? Ik draai me om en zet een stap wanneer ik de deur achter me hoor opengaan.
'René.' De zelfde koele stem als deze ochtend.
'Probeer je nu weg te gaan?'
Ik draai me om en zie Jake in het deurgat staan.
'Nou...'
Jake pakt men arm en trekt me binnen. Wat een nederig stulpje is dat hier. Niet dus, ik zie de grootste kamer van een kostschool dat ik al in heel mijn leven heb gezien. Mijn mond valt een klein beetje open van verbazing. Al snel sluit ik men mond en volg jake die een trap op het einde van een gang opgaat.