Είχε περάσει σχεδόν ένας μήνας από τότε που η Εύα και ο Γιάννης ήταν μαζί. Η αγάπη τους όλο και δυνάμωνε όπως και ο έρωτας τους. Οι γονείς τους πάλι καλά δεν είχαν καταλάβει απολύτως τίποτα και αυτό ήταν υπέρ τους.
Έφτιαξε τα μαλλιά της και βγήκε έξω από τις γυναικείες τουαλέτες του σχολείου. Ένιωσε ένα χέρι να την τραβάει απότομα και να την κολλάει στον τοίχο. Ήταν ο Γιάννης.
< Καλά πας καλά κοπέλα μου που είσαι και σε ψάχνω όλη την ημέρα> την ρώτησε εκείνος πραγματικά ενοχλημένος.
<Τι λες αλήθεια ε, μήπως σου έλειψα κιόλας> του είπε εκείνη γεμάτη ειρωνεία ενώ στην συνέχεια ετοιμάστηκε να φύγει. Τα χέρια του την εμπόδισαν,ήταν τόσο γυμνασμένα θεέ μου τόσο σφιχτά παρόλο που δεν είχε μυς ή κοιλιακούς. Εξάλλου της Εύας ποτέ δεν της άρεσαν τέτοιοι άντρες, φουσκωτοί.
<Δεν έχεις να πας πουθενά άμα δεν μου πεις. Δεν μπορώ να καταλάβω πάλι τι έκανα και νευρίασες τόσο>. Τον κοιτούσε μέσα στα μάτια για λίγο σταμάτησε τις προσπάθειες να ξεφύγει από την αγκαλιά του. Ήθελε τόσο πολύ να τον αγκαλιάσει και να τον φιλήσει αλλά αυτοσυγκρατήθηκε.
<Δεν ξέρεις ε. Καλά λοιπόν θα σου πω. Κουράστηκα να σε βλέπω με άλλες γυναίκες δεν το καταλαβαίνεις. Είσαι συνέχεια μαζί τους και εγώ.....>
<Συγγνώμη τι θες να μου πεις ρε Εύα ότι δε με εμπιστεύεσαι. Σκέφτεσαι στα αλήθεια ότι έχω ματιά για άλλη γυναίκα>.Για λίγο επικράτησε σιωπή.
<Δεν εννοούσα αυτό και το γνωρίζεις καλά αλλά.....>
<Πες μου πως δεν σε πειράζουν και τα κορίτσια>. Τα κορίτσια. Λοιπόν τα κορίτσια ήταν πολύ καλές του φίλες. Τις γνώριζε καλά και τις τρεις ήταν πολύ καλές, γλυκές και συμπαθητικές. Την Χριστίνα και την Στέλλα τις είχε και στο τμήμα προσανατολισμού ενώ την Ξένια την ήξερε από την ομάδα του βόλεϋ. Γνωρίζονταν πολύ πριν τα φτιάξουν με τον Γιάννη. Φυσικά και τις εμπιστεύονταν όπως και τον Γιάννη της αλλά όσο και να το κάνεις ζήλευε λιγάκι. Η Εύα δεν απάντησε στην ερώτηση του.
<Είσαι απίστευτη το ξέρεις μα και τα κορίτσια>. Έσκυψε το κεφάλι της για λίγο στο πάτωμα αλλά ο Γιάννης το σήκωσε γλυκά και απαλά.
<Εύα μου βρε Ευάκι μου,μη μου πεις ότι κλαίς τώρα>. Όλη αυτή η πίεση την είχε κάνει πολύ εύθραυστη.
<Ξέρεις πόσο πολύ μ αρέσεις όταν ζηλεύεις αλλά δεν χρειάζεται ψυχούλα μου>. Εκείνη τον χτύπησε παιχνιδιάρικα στην πλάτη ενώ κλείστηκε στην αγκαλιά του. Το κουδούνι χτύπησε και η Εύα έκανε κίνηση να φύγει.
<Ε που πας έτσι θα φύγεις χωρίς φιλάκι> της είπε και την τράβηξε σιγά από την ζώνη του τζιν της.
<Χίλια συγγνώμη παρέλειψα> του είπε εκείνη και τον φίλησε με πάθος στο στόμα. Ήταν τόσο δυνατό του φιλί τους είχε τόση μαγεία που τα πόδια της είχαν παραλύσει. Ανάθεμα αν θα μπορούσε να ανέβει ως την τάξη. Ο Γιάννης τράβηξε τα χείλη του ως τον λαιμό της αλλά τον διέκοψε.
<Πρέπει να πάω> του είπε και του έστειλε ακόμη ένα πεταχτό φιλί.
<Θα σε περιμένω να φύγουμε μαζί στο σχόλασμα> και εκείνη έτρεξε να πάει στο μάθημα.
Ήταν η έκτη ώρα και μετά θα φεύγανε γιατί έλειπαν δύο καθηγητές. Τώρα είχαν καλλιτεχνικά και το μόνο που ήθελε ήταν να κοιμηθεί. Πάλι καλά είχε την Αντιγόνη και λέγανε καμιά κουβέντα στην ώρα του μαθήματος. Η τάξη ήταν ακριβώς απέναντι από το παράθυρο το οποίο έβλεπε την εξώπορτα του σχολείου.
<Βαρέθηκα ρε Αντιγονάκι κουράστηκα και αυτή η γυναίκα δεν λέει να μας αφήσει να φύγουμε>. Είπε σκουντώντας την κολλητή της ενώ το κεφάλι της το ακουμπήσει στο θρανίο. Σπάνια το κάνε αυτό γιατί φοβόταν μην χαλάσει το μαλλί της σήμερα τουλάχιστον το είχε αφήσει κάτω πιάνοντας τα μόνο με ένα μικρό στεφανάκι.
<Βαρέθηκα το λέμε τώρα ε. Άστα αυτά σε μένα μιλάς φιλενάδα περιμένεις πως και πως να τον δεις σωστά> την ρώτησε εκείνη αλλά δεν πρόλαβε να απαντήσει καθώς η δασκάλα τους φώναξε να φύγουν.
<Αχ θεέ μου δόξα το θεό>
<Αλλάζουμε θέμα τώρα ε καλά Ευάκι καλά>. Εκείνη της έσκασε ένα πλατύ χαμόγελο. Βγήκαν από την τάξη και τα κορίτσια είδαν κάποιους να τσακώνονται.
<Ρε Εύα αυτός δεν είναι ο Γιάννης;> την ρώτησε.
<Καλά με ποιόν τσακώνεται;> την ξανά ρώτησε. Εκείνη κοίταξε καλύτερα από το παράθυρο.
<Όχι θεέ μου δεν είναι δυνατόν ο Άρης>. Χωρίς δεύτερη σκέψη έτρεξε να προλάβει τα γεγονότα.
Οι δύο τους είχαν πιαστεί στα χέρια η Εύα τρομαγμένη πήγε να μπει στην μέση.
<Καλά πάτε καλά τι κάνετε. Ρε Γιάννη και εσύ>.Του απευθύνθηκε με να αυστηρό βλέμμα.
<Πες μου πως δεν είναι ο βλάκας ο πρώην σου αυτός> την ρώτησε αλλά χωρίς να περιμένει απάντηση καθώς γνώριζε καλά ποιός ήταν.
<Άρη τι στα κομμάτια θες δεν μπορείς να καταλάβεις πώς δεν σε θέλω φύγε και μην ξαναπατήσεις το πόδι σου εδώ>.
<Ώστε για αυτόν με παράτησες έτσι. Δεν πρόκειται να φύγω Εύα όχι αν δεν σε πάρω μαζί μου> της είπε και την τράβηξε από το χέρι.
Τώρα τα παιδιά είχαν μαζευτεί τριγύρω μαζί και οι φίλοι τους.
<Δεν στα είπαν καλά φίλε η γυναίκα η οποία ακουμπάς είναι η γυναίκα μου> του είπε και εκείνη από τραβήχτηκε από την βίαιη αγκαλιά του Άρη. Έκατσε πίσω από τον αγαπημένο της. Ξαφνικά είδε το οργισμένο πρόσωπο του Άρη και φοβήθηκε. Έκανε μια κίνηση να χτυπήσει τον Γιάννη αλλά μπήκε στην μέση. Ένιωσε μια μεγάλη σουβλιά να την διαπερνάει. Το γόνατο του την χτύπησε με δύναμη και εκείνη γονάτισε από τον πόνο.
<Αγάπη μου, Εύα γιατί γαμώτο μου γιατί δεν τον άφησες να με χτυπήσει> της είπε γλυκά και την έκλεισε στην αγκαλιά του.
<Δεν μπορούσα να το αφήσω να συμβεί δεν ήθελα να πάθεις κάτι εξαιτίας μου. Δεν ήθελα να κινδυνεύσει η ζωή σου>.Του είπε και λιποθύμησε στα χέρια του......
