Είχε μπει σχεδόν ο Φεβρουάριος. Η ατμόσφαιρα στην Κέρκυρα ήταν γλυκιά και ήρεμη. Τα πράγματα είχαν μπει σε μία σειρά. Δεν υπήρχαν ανστατώσεις ούτε και φασαρίες.
Η μέρα για την βάφτιση είχε κιόλας φτάσει τα άτομα ήταν αρκετά καθώς είχαν κάνει πολλές παρέες. Οι μοναδικοί που έλειπαν από εκείνη την σημαντική στιγμή ήταν ο Νεκτάριος και η Αλεξία. Είχαν γυρίσει πίσω στην Αγγλία καθώς η Αλεξία χρειαζόταν βοήθεια και έπρεπε να είχε δίπλα της την οικογένεια της.
<Είσαι πολύ όμορφος αγάπη μου>αποκρίθηκε η Εύα στον Γιάννη και του έφτιαξε την κόκκινη γραβάτα του. Το μαύρο του σακάκι τόνιζε τις γυμνασμένες του πλάτες.
<Μόνο που εσύ είσαι πολύ πιο όμορφη κορίτσι μου. Λάμπεις σαν μαργαριτάρι και φοβάμαι>. Εκείνη παραξενεύτηκε.
<Φοβάσαι;>
<Και πολύ μάλιστα>
<Γιατί;>
<Γιατί με τέτοια ομορφιά πριγκίπισσα όλοι οι άντρες θα είναι στα πόδια σου>. Γύρισε το κεφάλι του νευρικά από την άλλη μεριά ενώ εκείνη τον κοίταξε προσπαθώντας να βρει τα μάτια του.
<Γιάννη κοίταξε με σε παρακαλώ>έβαλε τα χέρια της στα μαλλιά του και εκείνος την κοίταξε. <Εύα>
<Σςςς. Μη μιλάς άλλο αγάπη μου. Δεν υπάρχουν λόγια>ένωσε απαλά τα χείλια τους. Το φιλί γλυκό μεθυστικό. Έπιασε τα πόδια της και τα τύλιξε γύρω από την μέση του. Τα χέρια της τράβαγαν ελαφρώς τα μαλλιά του και τα χείλη του κατευθύνθηκαν μέχρι την γάμπα της.
<Γιάννη. Μας περιμένουν>του δήλωσε και εκείνος άφησε τα πόδια της να πέσουν ενώ ταυτόχρονα την κρατούσε ψηλά στην αγκαλιά του.
<Δε φταίω εγώ μικρή μου εσύ με προκαλείς. Όσο για το φόρεμα σου δε θα το συζητήσω πόσο κοντό είναι>. Τον κοίταξε παραπονιάρικα και τον χαϊδέψε στο μάγουλο ενώ το μούσι του την γαργάλισε.
<Και εγώ σ αγαπάω μωρό μου>του είπε και γέλασε ειρωνικά.
Υπόγραψαν τα τελευταία χαρτιά και βγήκαν έξω από την εκκλησία.
<Κουμπαρούλα μου να μας ζήσει>της είπε ο Παύλος και φιλίθηκαν σταυρωτά. Το ίδιο έκαναν και με τον Γιάννη αλλά εκείνος τον κοίταζε στραβά.
<Πλάκα κάνεις πως ζηλεύεις. Έτσι;>. Απευθύνθηκε ο Παύλος στον Γιάννη αλλά εκείνος δεν απάντησε πάρα μονάχα σταύρωσε τα χέρια του.
<Καλά Ευάκι μου δεν έχω να πω τίποτα άλλο του έχεις κάνει μαγιά>της είπε εκείνος και σκάσαν στα γέλια.
<Και αυτοί είναι οι χαζό θείοι>δήλωσε ο Γιάννης μέσα από τα γέλια του.
Ο Στέφανος με τον Άγγελο ερχόντουσαν με τα δύο τους μικρά ανίψια.
<Εύα μου να σου ζήσει>της είπε ο Στέφανος και της έδωσε τον μικρό Φώτη τον οποίο κρατούσε στην αγκαλιά του.
<Μαμά που θα πάμε τώρα; Πάλι σπίτι;>ρώτησε η Ιωάννα και έπιασε την μητέρα της από την μέση.
<Όχι αγάπη μου. Ο θείος Παύλος και εγώ έχουμε ετοιμάσει κάτι πολύ preve για σήμερα>. Της είπε ο Γιάννης και η μικρή γύρισε το κεφαλάκι της παραξενεμένη.
<Τι είναι το peve;>ξανά ρώτησε η μικρή κάτι που έκανε τους άλλους να γελάσουν.
<Βλέπω μικρή μου τα τέλεια αγγλικά τα πήρες από την μαμά σου>είπε διαπιστώνωντας ο Γιάννης γελώντας ειρωνικά.
<Είσαι πολύ καλός αγάπη μου>τον ειρωνεύτηκε εκείνη.
<Ιωάννα μου ο μπαμπάς εννοεί πως έχει ετοιμάσει κάτι πολύ ωραίο για απόψε. Πράγμα ανήκουστο>τις τελευταίες λέξεις της της είπε σχεδόν ψιθυριστά αλλά ακούστηκαν.
<Λοιπόν πάμε;>ρώτησε ο Παύλος και έκανε νόημα σε όλους να προχωρήσουν.
