Το φως έμπαινε από τις γρίλες των παραθυρόφυλλων. Η Εύα κοιμόταν με τον Γιάννη ώσπου εκείνος ξύπνησε πρώτος.
<Καλημέρα υπναρού>της είπε και της έδωσε ένα υγρό φιλί στο σημείο που της είχε αφήσει το σημάδι. Την έβλεπε να μην κάνει κίνηση ενώ ήξερε πολύ καλά ότι είχε ήδη ξυπνήσει και δεν άνοιγε τα μάτια της. Την δάγκωσε στο ίδιο σημείο.
<Καλημέρα και σε σένα>του είπε με την αστεία αγουροξυπνημένη φωνή της.
<Πως κοιμήθηκε το κοριτσάκι μου;>την ρώτησε και σηκώθηκε για να φύγει αλλά πριν προλάβει να σηκωθεί σκαρφάλωσε στην γυμνή του πλάτη.
<Μάλλον κάποια έχει όρεξη για τρελίτσες πρωί πρωί>της είπε και ένιωσε το χαμόγελο της πίσω από την πλάτη του. Έκανε μια απότομη κίνηση και την έριξε πίσω. Μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου η Εύα τον γύρισε και ανέβηκε πάνω του.
<Όπα για μισό λεπτό έχω χάσει επεισόδια ή μου φαίνεται;>την ρώτησε με απορία ενώ εκείνη δεν απαντούσε.
<Λοιπόν μικρή ακούω. Από πότε άρχισες να παίρνεις πρωτοβουλίες;>είδε το πρόσωπο της να σκοτεινιάζει.
<Νόμιζα πως θα σου άρεσε αλλά έκανα λαθος>του είπε με μια λυπητερή φωνή και ξάπλωσε δίπλα.
<Τώρα είσαι χαζή. Φυσικά και μου άρεσε. Έλα ρε Ευάκι μη μου κρατάς μούτρα>. Εκείνη γύρισε το πρόσωπο της προς το παράθυρο.
<Έλα μωρό μου>αυτόματα άρχισε να την γαργαλάει.
<Έλα σταματά γαμώτο. Σταμάτα>έλεγε μέσα από τα γέλια της. Ο Γιάννης απτόητος συνέχιζε.
<Άμα δεν σταματήσεις...>του είπε απειλητικά και εκείνος σοβάρεψε.
<Αλλιώς τι ε; Τι θα μου κάνεις ρε μικρό;>την ρώτησε και η Εύα ανέβηκε πάλι πάνω του.
<Αλλιώς θα σου κάνω την ζωή σου κόλαση>του είπε ψιθυριστά,κάτι που τον ανατρίχιασε.
<Γιάννη σ αγαπάω. Και δε θέλω να σε ξανά χάσω>του είπε και τον φίλησε πίσω από το αυτί. Εκείνος αμέσως ίδρωσε ολόκληρος.
Μπράβο Εύα. Ακόμα και μετά από τόσα χρόνια ξέρεις τα κουμπιά του. Είπε από μέσα της και εκείνος έβαλε το χέρι κάτω από την μπλούζα της.
<Μωράκι μου όχι τώρα. Πρέπει να πάω μέσα να ετοιμάσω πρωινό,να πάω την μικρή στο σχολείο και να φτιάξω και φαγητό για το μεσημέρι>. Ο Γιάννης είχε μείνει να την κοιτάζει.
<Πλάκα κάνεις;Έτσι;>την ρώτησε παραξενεμένος.
<Όχι καθόλου αγάπη μου. Ετοιμάσου και έλα και εσύ μέσα>είπε και του έκλεισε το μάτι.
<Θα μου το πληρώσεις μικρή αυτό. Πολύ ακριβά>είπε και πριν προλάβει να της πετάξει το μαξιλάρι εκείνη είχε κλείσει την πόρτα.
Η Εύα ανακάτεβε την κατσαρόλα για να μην κολλήσει το φαγητό.
<Καλημέρα μαμά>είπε ο Γιάννης κρατώντας την Ιωάννα στο χέρι του. Η Εύα έτρεξε γρήγορα κοντά της.
<Μωράκι μου. Έλα κάτσε να φας πρωινό και μετά θα πάμε σχολείο μαζί>της είπε και της χαϊδέψε απαλά τα μακρυά μαύρα μαλλιά της καθώς εκείνη έτρωγε το γάλα με τα δημητριακά της. Ο Γιάννης κοίταξε την Ιωάννα.
<Θέλω σήμερα να με πάει ο θείος ο Παύλος. Σε πειράζει;>ρώτησε την μητέρα της και εκείνη γύρισε το πρόσωπο της στο Γιάννη. Τον κοίταξε περίεργα και εκείνος της έκλεισε το μάτι πονηρά.
< Ωπ τι κάνει η κουμπαρούλα μου εδώ; Τι καλό μας μαγειρεύεις;>ρώτησε ο Παύλος ο οποίος μόλις είχε βγει από το δωμάτιο του και της έδωσε ένα φιλί στα μαλλιά. Ξαφνικά εμφανίστηκαν τα παιδιά.
<Λοιπόν μικρή θες να σε πάμε όλοι μαζί σχολείο;>ρώτησε ο Στέφανος και αμέσως εκείνη του έγνεψε καταφατικά. Η Εύα είχε αρχίσει να μην καταλαβαίνει.
<Τι έγινε μωράκι μου γιατί έχεις ασπρίσει;>την ρώτησε και ένα ειρωνικό ύφος σχηματίστηκε στο πρόσωπο του.
<Γιάννη μπορείς να μου πεις τι κάνεις;>
<Τίποτα απλά μετά το πρωινό θέλω να σου δώσω ένα μικρό μαθηματάκι>. Εκείνη του έδωσε μια μπουνιά στην πλάτη και σήκωσε ασυναίσθητα τα μαλλιά της.
<Τι έγινε κουμπαρούλα. Βλέπω περάσαμε καλά χθες το βράδυ>είπε ειρωνικά ο Παύλος εστιάζοντας στην πιπιλιά.
<Παύλο μου σοβαρέψου σε παρακαλώ. Ένα φιλί είναι μόνο. Άμα σε άκουγε η μικρή τι θα της εξηγούσα μετά;>. Εκείνος γέλασε και πήρε την τσάντα της μικρής.
<Λοιπόν μικρή έτοιμη;>ρώτησαν τα αγόρια και αμέσως η μικρή ξεπρόβαλε.
<Αμέ φύγαμε αμέσως>
<Α και παιδιά να αργήσετε να έρθετε γιατί αν πεινάτε δε θα έχει φαγητό>τους είπε ο Γιάννης.
<Γιατί καλέ δε θα έχει φαγητό αφού μαγειρεύει η Εύα;>ρώτησε ο Άγγελος και η Εύα κοίταξε τον Γιάννη παραξενεμένη.
<Γιατί μπορεί και να καεί>είπε και την γλυκοκοίταξε .
<Εντάξει παιδιά καταλάβαμε δε θέλουμε λεπτομέρειες>είπε ο Στέφανος και οι άλλοι τρεις γέλασαν ενώ η Εύα είχε κατά κοκκινίσει από ντροπή.
Μετά από λίγη ώρα η πόρτα έκλεισε και έμειναν οι δύο τους. Ο Γιάννης πήγε από πίσω της και της έδωσε ένα υγρό φιλί στην άλλη μεριά του λαιμού της.
<Μην περιμένεις τίποτα από μένα σήμερα. Μετά την σκηνή που έκανες μπροστά σε όλους ούτε το χέρι δε θα σε αφήσω να μου αγγίξεις>. Η φωνή της έμοιαζε σταθερή αλλά ξέρανε και οι δύο πολύ καλά πως έτρεμε ολόκληρη.
<Είσαι σίγουρη πριγκίπισσα πως δε θες τίποτα από μένα;>την ρώτησε και την γύρισε με μια απότομη κίνηση για να βλέπει τα μάτια της.
<Είσαι σίγουρη Εύα;>την ξανά ρώτησε αλλά εκείνη κούνησε το κεφάλι της αρνητικά. Ρούφηξε τα χείλη της με δύναμη εκείνη δάγκωσε τα δικά του κάνοντας τον να μουσκέψει ολόκληρος από τον κρύο ιδρώτα που τον έλουζε. Την σήκωσε στον πάγκο της κουζίνας και εκείνη έβαλε τα πόδια της στην μέση του.
<Σε θέλω Εύα γαμώτο μου. Σε θέλω σαν τρελός>
<Και εγώ σε θέλω μωρό μου με όλο μου το είναι>. Την σήκωσε σε στυλ νύφης και μετά από λίγο την πέταξε στο κρεβάτι τους.
Βρισκόταν γυμνή στην αγκαλιά του. Τα φιλιά του της προκαλούσαν ηδονή,όλο της το είναι έτρεμε στην κρύα του αγκαλιά.
<Σαγαπάω Εύα. Σαγαπάω όσο δεν αγάπησα καμιά>. Εκείνη γύρισε το πρόσωπο της και τον κοίταξε στραβά.
<Δεν είμαι και τόσο σίγουρη Γιάννη>του είπε και της δάγκωσε την μικρή μυτούλα.
<Γιατί το λες αυτό μωρό μου;>
<Γιατί ξέρω πως όσα χρόνια έλειπα από την ζωή σου ήσουν στην αγκαλιά άλλης γυναίκας>. Μια μεγάλη παύση γέμισε το δωμάτιο.
<Δεν το ήξερες στο είπαν. Το έμαθες από τον Άρη>
<Δεν έχει καμία σημασία αυτό ρε εσύ Γιάννη>
<Έχει Εύα. Μπορεί με αυτήν την γυναίκα να ήθελα να κάνω οικογένεια αλλά ήταν ψεύτικη. Ήταν ψεύτικη από πάνω μέχρι κάτω>. Τον κοίταξε βαθιά στα μάτια.
<Ήταν καλύτερη από μένα στο....>την διέκοψε.
<Σςςς Εύα μου μην πεις αυτό που σκέφτεσαι. Καμιά δεν συγκρίνεται μαζί σου ούτε εδώ ούτε εδώ>με το χέρι του πήρε το χέρι της και το έβαλε στην καρδιά του. Στο πρόσωπο της σχηματίστηκε ένα μεγάλο χαμόγελο.
<Και εδώ που τα λέμε δεσποινίς μου εσύ δεν ήσουν με κανένα πριν εμφανιστώ; Κανένας δεν σε βοήθησε για να φτάσεις εδώ;>. Στην αρχή δε μιλούσε αλλά στην συνέχεια το έκανε. Τουλάχιστον προσπάθησε να το κάνει.
<Ο Μάνος με βοήθησε. Εκείνος ήταν δίπλα μου όλα αυτά τα χρόνια>γέλασε ειρωνικά και της έστριψε το πρόσωπο για να τον κοιτάξει.
<Ο Μάνος ο γιατρός να φανταστώ;>κούνησε το κεφάλι της θετικά.
<Καλά το φαντάστηκα λοιπόν>τον κοίταξε αυστηρά.
<Τι εννοείς ρε Γιάννη το ήξερες από πριν;>τον ρώτησε και η φωνή της έσπασε.
<Από τότε που ήσουν στο νοσοκομείο όταν σε είχε χτυπήσει ο Άρης τον θυμάμαι. Πάντα σε γλυκό κοίταζε>εκείνη είχε μείνει να τον κοιτάζει.
<Και τι έγινε εκτός από ότι σε βοήθησε να φτάσεις ως εδώ;>την κοίταξε αλλά εκείνη κατέβασε το κεφάλι της.
<Τι εννοείς;>
<Εννοώ αυτό που κατάλαβες Εύα. Σε είχε αγγίξει ποτέ του; Είχατε κάνει έρωτα;>. Αποτραβήχτηκε από την αγκαλιά του και έστριψε όλο της το σώμα προς το παράθυρο.
<Τι σημασία έχει αυτό από την στιγμή που εσύ με την Μυριελα...>
<Η Μυριελα Εύα σου είπα πως δε συγκρινόταν μαζί σου. Σου είπα ήταν ψεύτικη. Λοιπόν ακούω>
<Θα παντρευόμασταν. Μου είχε ζητήσει να γίνω γυναίκα του και εγώ δέχτηκα>
<Τι;>μόνο αυτό πρόλαβε να ξεφύγει από το στόμα του. Η Εύα σηκώθηκε αμέσως να φύγει, ήταν μόνο με τα εσώρουχα.
<Εύα αν δεν μου πεις δε πρόκειται να βγεις από εδώ μέσα>της είπε με αυστηρότητα καθώς το χέρι του είχε κολλήσει πάνω στην πόρτα και την εμπόδιζε να κινηθεί. Εκείνη τον κοίταξε βαθιά στα μάτια. Πως θα του έλεγε την αλήθεια, την αλήθεια μιας νύχτας που την έκανε να τον μισήσει. Μια αλήθεια που ζούσε μακριά του και ήταν η ίδια η κόλαση.
<Εύα πες μου>της φώναξε και τραντάχτηκε όλο της το κορμί......
Άραγε ποιά αλήθεια πονάει τόσο πολύ την Εύα που δεν μπορεί να την ξεστομίσει ούτε στον ίδιο της τον εαυτό; Ποία αλήθεια είναι αυτή που θα την μαχαιρώσει για άλλη μια φορά; Θα πει όλη την αλήθεια στον Γιάννη ή θα του την κρύψει για να μην την μισήσει;
