Η Εύα ήταν ακόμη ξαπλωμένη στο κρεβάτι της. Όλο το βράδυ περπατούσε στα δρομάκια της Κέρκυρας. Έκανε βόλτα στη θάλασσα και κοιτούσε την πανσέληνο. Έκλαιγε όλη νύχτα μετά από την συζήτηση της με τον Μάνο. Δε πίστευε ποτέ πως θα της μιλούσε τόσο σκληρά, εκείνος έλεγε πως την αγαπούσε. Πριν από δύο χρόνια ήθελε να την κάνει γυναίκα του και τώρα σχεδόν την πρόσβαλε με τον χειρότερο τρόπο.
Άνοιξε τα μάτια της και σηκώθηκε ακούγοντας φωνές στο σαλόνι. Άφησε την μικρή Ιωάννα δίπλα της να κοιμάται και χωρίς να την ξυπνήσει σηκώθηκε. Έριξε την άσπρη σατέν ρόμπα της έξω από το κόκκινο νυχτικό της και βγήκε έξω..
Ο Μάνος καθόταν στον καναπέ και συζητούσε με την Χριστίνα. Όταν την είδε αγουροξυπνημένη και πρησμένη από το κλάμα σηκώθηκε.
<Μάνο τι θες εδώ γαμώτο πρωί πρωί;>τον ρώτησε πραγματικά θυμωμένη. Εκείνος την πλησίασε αλλά εκείνη έκανε βήματα προς τα πίσω.
<Εύα άφησε με να σου εξηγήσω, να σου μιλήσω να σου ζητήσω συγγνώμη> το βλέμμα του έβγαζε μια έκφραση πόνου αλλά ένιωσε πως δεν επηρέασε την Εύα.
<Τώρα μπορείς να πηγαίνεις. Όσο για την δουλειά δε θα έρθω σήμερα>του είπε θυμωμένα αγνοώντας τα όσα είχε αφήσει πριν να ειπωθούν.
<Εύα σε εκλιπαρώ άσε με να σου πω τι έχω αποφασίσει. Μην είσαι τόσο εγωίστρια>. Εκείνη έσκυψε το πρόσωπο της στο πάτωμα και δεν του απάντησε. Έβαλε λίγα μαλλιά πίσω από τα αυτιά της και πήγε να φύγει πάλι για το δωμάτιο.
<Εύα. Άκουσε και κανέναν μεγαλύτερο μην είσαι τόσο ξεροκέφαλη. Άμα δεν ήταν ο Μάνος μπορεί και να είσασταν νεκρές, χαμένες. Δείξε λίγη ευγνωμοσύνη>. Τα λόγια της Χριστίνας την έσκισαν σαν μαχαίρι. Είχε όντως δίκιο αλλά εκείνος την είχε προσβάλει με λόγια φριχτά.
<Χριστίνα δε χρειάζομαι ευγνωμοσύνες. Την Εύα την βοήθησα επειδή το ήθελα>. Κοίταξε την Χριστίνα νευρικά και ύστερα την Εύα. Εκείνη σήκωσε το κεφάλι της δειλά.
<Έχει δίκιο η Χριστίνα Μάνο. Άμα δεν ήσουν εσύ τώρα εγώ....>ένιωσε τα δάκρυα της να καίνε στα λευκά της μάγουλα. Εκείνος την πλησίασε και της τα σκούπισε.
<Μην κλαίς μικρή μου πριγκίπισσα σε παρακαλώ>της είπε και πάγωσε στην θέση της. Πριγκίπισσα. Πριγκίπισσα την φώναζε μόνο εκείνος, μόνο ο.... μόνο ο Γιάννης της. Τι και αν είχαν περάσει εφτά ολόκληρα χρόνια η ψυχή της τον επιζητούσε. Το κορμί της τον έψαχνε σαν τρελό. Αλλά.....αλλά κάποιοι τους είχαν καταραστεί από την πρώτη στιγμή που τα φτιάξανε. Από την πρώτη στιγμή που ερωτεύτηκαν.
<Εγώ πάω να ξυπνήσω την μικρή μας να πάμε μια βόλτα. Εσείς καθίστε και μιλήστε το σπίτι θα ναι όλο δικό σας>. Έκανε νόημα στον Μάνο και κατευθύνθηκε προς το δωμάτιο της Ιωάννας.
Σε λίγο είχαν ετοιμαστεί και οι δύο. Η μικρή αγκάλιασε την μαμά της και κρατώντας το χέρι της Χριστίνας έφυγαν.
<Τώρα σ ακούω. Ήθελες κάτι να μου πεις. Κάτι που αποφάσισες>είπε η Εύα στον Μάνο και του έδωσε το καφέ του.
<Αποφάσισα λόγω της Ιωάννας πως θα παντρευτούμε>ακούμπησε τα χείλη της στον καφέ της και κάηκε.
<Μόνο για την Ιωάννα θα με παντρευτείς;>τον ρώτησε θιγμένη, και εκείνος την πλησίασε.
<Εύα το ξέρεις πολύ καλά πως τα συναισθήματα μου για σένα είναι ερωτικά. Σε παντρεύομαι επειδή το θέλω. Επειδή η Ιωάννα θέλει πατέρα>. Σήκωσε το κεφάλι της και τον κοίταξε ειρωνικά.
<Η Ιωάννα έχει πατέρα και εσύ κατάλαβε το πως αγαπάω άλλον>τον έσπρωξε και πήγε στο δωμάτιο της.
Ηρέμησε Μάνο. Ένα κακομαθημένο κοριτσάκι είναι μπορείς να το κουμαντάρεις. Είπε στον εαυτό του και πήγε στο δωμάτιο να την βρει.
Την είδε στο παράθυρο τόσο ήρεμη αλλά ταυτόχρονα γεμάτη δάκρυα. Δεν υπήρχε περίπτωση να την αφήσει να τον τουμπάρει. Μπήκε στο δωμάτιο νευριασμένος.
<Το έχω αποφασίσει Εύα δε πρόκειται να σε αφησω να κάνεις τα δικά σου πάλι>της είπε και την κοίταξε στα μάτια.
<Δεν πρόκειται να παντρευτώ κάποιον που δεν αγαπώ. Δε μπορείς να με αναγκάσεις>του είπε εξαγριωμένη. Τα λόγια της καρφιά στις πληγές του.
<Θα με αγαπήσεις Εύα. Θα με αγαπήσεις και θα είσαι ευτυχισμένη>. Ήταν η πρώτη φορά που μιλούσε τόσο μα τόσο υπερήφανα και εγωιστικά αλλά έπρεπε. Έπρεπε για να ξυπνήσει την Εύα του.
<Εγώ αγαπάω μόνο τον Γιάννη και δε πρόκειται να τον προδώσω. Δε πρόκειται να σε αγαπήσω περισσότερο από αυτόν>. Είχε φτάσει το κόμπο στο χτένι. Είχε κάνει την τρίχα τριχιά. Ο Μάνος όμως δεν θα την άφηνε έτσι.
<Δεν τον αγαπάς Εύα. Δεν τον αγάπησες ποτέ σου. Αλλιώς δε θα φευγες από κοντά του. Όποιος αγαπά προσπαθεί και εσύ το βάλε στα πόδια>. Τα μάτια της βούρκωσαν σήκωσε το χέρι της και τον χτύπησε με όλη της την δύναμη.
<Δε θέλω να σε ξαναδώ. Ποτέ μου>του είπε και έκανε να φύγει. Την έπιασε σφιχτά από τους καρπούς και την κόλλησε στον τοίχο.
<Με πονάς. Άφησε με. Μάνο> του φώναζε σχεδόν τσίριζε αλλά εκείνος δεν την άκουγε.
<Θα μου το πληρώσεις Εύα. Θα μου το πληρώσεις>της είπε και την φίλησε. Του αντιστάθηκε μα στο τέλος παραδόθηκε μέσα στα σφιχτά του χέρια. Οι μυς του είχαν τεντωθεί και οι φλέβες του χτυπούσαν σε τρελούς ρυθμούς.
<Δε πρόκειται να σε αφησω Εύα για κανέναν Γιάννη> τύλιξε τα χέρια του στη μέση της και εκείνη τύλιξε τα πόδια της στην μέση του.
<Θα είσαι μόνο δικιά μου> της είπε ανάμεσα από μικρές ανάσες που έπαιρνε κατά την διάρκεια του φιλιού τους.
<Μη μιλάς Μάνο απλά φιλάμε>τα χέρια της είχαν σφιχτεί γύρω από το λαιμό του. Την ακούμπησε πάνω στο κρεβάτι και εκείνη τον τράβηξε πάνω της. Δεν ήξερε τι έκανε. Δε μπορούσε να ελέγξει τον εαυτό της. Στο πρόσωπο του Μάνου εκείνη την στιγμή έβλεπε τον Γιάννη της. Τον μελαχρινό της πρίγκιπα με το μαύρο του μούσι και τα μελιά του μάτια.
Έπεσε πάνω της και της κατέβασε την μία από τις δύο τιράντες. Τα φιλιά του έκαναν διαδρομή στο κρύο της λαιμό. Τα μάτια της έλαμψαν σε μια στιγμή. Έβγαλε το πουκάμισο του και ακούμπησε πάνω στους κρύους τους μυς. Πόσο γυμνασμένος ήταν θεέ μου πόσο όμορφος. Είχε όμως ένα ελάττωμα, δεν ήταν ο Γιάννης.
<Κάνε μου έρωτα>του είπε σε μια στιγμή και τον κοίταξε στα μάτια. Πως να πεις όχι σε αυτά τα μάτια. Πως μπορείς να πεις όχι σε τέτοια γυναίκα με τέτοια μάτια.
Της έβγαλε το νυχτικό και την άφησε μέσα στην αγκαλιά του ημίγυμνη.
<Σαγαπάω Εύα. Θα σε αγαπάω για πάντα και δε θα αφήσω κανέναν να σε ξανά ακουμπήσει>της είπε και την φίλησε στο λαιμό. Το στόμα του την δάγκωνε αφήνοντας της μικρά σημάδια κοντά στο στήθος.
Χτύπησε η πόρτα και ακούστηκε η φωνή της Ιωάννας.
<Μαμά μαμά γυρίσαμε>φώναξε η μικρή Ιωάννα. Ξαφνικά η Εύα κατάλαβε τι έκανε. Πήγε να απατήσει τον άντρα που αγαπούσε. Να αθετήσει την υπόσχεση που είχε δώσει στον Γιάννη της εκείνη την νύχτα. Την νύχτα που την έκανε γυναίκα του, που έγινε γυναίκα στα χέρια του. Την νύχτα που η αγάπη τους χόρευε μαζί με το πάθος. Ακούγοντας την φωνή της κόρης της ήταν λες και άνοιξε τα μάτια της. Μπροστά της ήταν ο Μάνος και παρά λίγο να κάνουν έρωτα χωρίς ενδοιασμούς.
<Η Ιωάννα Μάνο. Πρέπει να φύγεις>του είπε και εκείνος σηκώθηκε από πάνω της και έβαλε το πουκάμισο του.
<Εντάξει μωρό μου. Αλλά να ξέρεις πως δεν τελειώσαμε. Από αύριο θα κοιμάσαι στο σπίτι μου και εσύ και η Ιωάννα>. Της είπε και της πέταξε το νυχτικό της και την ρόμπα της.
<Να μείνουμε στο σπίτι σου ως τι;>τον ρώτησε και ντύθηκε.
<Ως μέλλουσα γυναίκα μου και η Ιωάννα ως μέλλουσα κόρη μου>. Είχε δίκιο. Εδώ του έδωσε το δικαίωμα να την αγγίξει δε θα είχε πάρει το δικαίωμα να πάρει την απάντηση της στο θέμα του γάμου.
<Έλα μωρό μου. Μη φοβάσαι. Θα δεις θα είμαστε ωραίο ζευγάρι>της ξανά είπε και την φίλησε στον λαιμό κάνοντας την να ριγώσει.
<Πάμε>του είπε και τον τράβηξε έξω στο σαλόνι. Ο Μάνος χαιρέτησε την μικρή Ιωάννα και κλείνοντας το μάτι στην Χριστίνα έφυγε.......
