Άρης
Ο ραδιοφωνικός μας σταθμός σταθμός σας εύχεται ένα όμορφο βράδυ μαζί με τον Άρη Στέργιο και τον Γιάννη Παπαδόπουλο. Καλή ακρόαση.....
<Λοιπόν φίλε. Είσαι να βγούμε για κανένα ποτό>. Ο Άρης σήκωσε το κεφάλι του και έκλεισε το μικρόφωνο του για να μην ακουστεί.
<Ναι αμέ πάμε. Ξέρω ένα μπαράκι καταπληκτικό στο Γκάζι>. Ο Γιάννης σηκώθηκε και άρχισε να ετοιμάζει τα πράγματα του αλλά δε μίλησε.
<Δε σε πειράζει να πω και σε μια κοπέλα να έρθει> τον ρώτησε καθώς είχε σηκωθεί απέναντι του με τα χέρια στις τσέπες.
<Δεν έχω πρόβλημα. Αλλά φίλε εγώ σε προειδοποιώ πως καμιά γυναίκα δεν είναι άξια εμπιστοσύνης>. Του είπε και έστρεψε το πρόσωπο του προς το παράθυρο κοιτώντας τον Άρη μέσα από το τζάμι του. Ο Άρης. Ο Άρης ήταν ψηλός,γυμνασμένος με ξανθά πυκνά μαλλιά και πράσινα μάτια. Όλες οι γυναίκες στα πόδια του αλλά εκείνος μέχρι στιγμής δεν είχε κάνει σοβαρή σχέση.
Παρκάρανε το αυτοκίνητο κοντά στις γραμμές του μετρό και κατευθύνθηκαν προς σε ένα μπαράκι.
<Τι θα πιείς;> ρώτησε ο Άρης τον Γιάννη καθώς τον έβλεπε τόσο σκεπτικό.
<Μια διπλή βότκα με πάγο>του απάντησε ξερά χωρίς να τον κοιτάει. Τα μάτια του Γιάννη πέτρωσαν μόλις την είδαν. Ποία ήταν εκείνη η γυναίκα που.... που της έμοιαζε.
Όχι δεν είναι δυνατόν Γιάννη. Έχουν περάσει τόσα χρόνια. Την έχεις ξεπεράσει. Τουλάχιστον έτσι πρέπει. Πρόσταξε τον εαυτό του αλλά εκείνος δεν τον υπάκουε.
<Τι συμβαίνει ρε. Γιατί έχεις παγώσει τόσο άσχημα. Σαν παγωτό ξυλάκι είσαι>. Η ανησυχία του Άρη ήταν εμφανής. Αυτοί οι δύο είχαν γνωριστεί πριν δύο χρόνια στο σταθμό του τρένου. Ο Γιάννης είχε μείνει ακίνητος. Ξαφνικά η κοπέλα σκούντηξε τον Άρη.
<Φίλε μου από δω να σου συστήσω την κολλητή μου Μιριελα>. Η Μιριελα ήταν ψηλή με λεπτά πόδια, αδύνατη με καστανόξανθα μαλλιά. Ήταν ίδια η....
Όχι Γιάννη πρέπει να συγκρατηθείς δε είναι αυτή. Πρόσταξε τον εαυτό του αλλά εκείνος ήταν εκτός λειτουργίας. Η καρδιά του ήταν έτοιμη να σπάσει από την ταραχή.
<Χάρηκα για την γνωριμία Γιάννη>του άπλωσε το χέρι της και του συστήθηκε με μεγάλη οικειότητα. Ο Άρης βλέποντας την κατάσταση του φίλου του τον σκούντηξε.
<Φίλε είσαι εδώ; Δε θα συστηθείς στη κοπέλα;>. Ο Γιάννης κοίταξε τον Άρη σαν πανικόβλητος.
<Ναι συγνώμη αφαιρέθηκα. Χάρηκα Μιριελα ,χάρηκα πολύ>. Η ώρα πέρασε σχετικά αργά και βασανιστικά. Το αλκοόλ κυλούσε καυτό στο αίμα του και τον είχε κάνει να επιζητεί την παρουσία της Μυριελας όλο και πιο πολύ. Ξαφνικά ένα χέρι τον σκούντηξε.
<Γιάννη εγώ φεύγω αν μπορείς άσε την Μυριελα σπίτι της. Θα τα πούμε αύριο στο σταθμό>. Ο Γιάννης ήταν σε κατάσταση τραγική. Τα αδιέξοδα μέσα στο κεφάλι του πολλαπλασιάζονταν.
Όχι ρε φίλε γαμώτο μη με αφήνεις μόνο μου. Μαζί της.
<Οκ θα τα πούμε αύριο στο σταθμό> ήταν το μοναδικό που κατάφερε να πει. Μετά από μια ώρα είχε μεθύσει για τα καλά. Το πώς θα πήγαινε την Μυριελα σπίτι της δεν ήξερε. Ξαφνικά ένιωσε ένα χέρι να τον ακουμπάει και τα μάτια του να κλείνουν βουτώντας στο πυκνό σκοτάδι.....
