“Seninle gelmek istemiyorum, baba!” dedi Zayn kapıyı çarpıp, yanıma gelirken. Başımı eğip onu izledim. “Av eğlenceli olabilir. Hem, benim için de bir şey avlarsın. Bir şey..”
Yüzümü avuçlarının arasına alıp, bana eğildi. “Bir ney?”
Dudağımı kemirdim. “Bir.. uğur böceği.”
Kaşlarını kaldırdı. “Onu nasıl avlayacağım?”
“Avucuna alacaksın ve bana gelmesi için şarkı söyleyeceksin. Bunu yapabilir misin?”
Dudakları titredi. “Şa-şarkı söyleyemem.”
Yüzümdeki ellerine dokunurken sırıttım. “Söylersin. Benim için!”
Gözlerinden minik bir parıltı geçerken, bir şeyi farkına varmış gibi uzun kirpiklerini kırpıştırdı. “Yapacağım,” eğildi ve dudaklarını yanağıma değdirdi. “Ben gelene kadar bir yere ayrılma olur mu? Burada kal.”
Avuçlarımı koltuğa bastırıp geri geri yaslanırken, yere değmeyen ayaklarımı sallandırıyordum. “Tam burada bekleyeceğim.”
Gitmesinin üzerinden çok geçmemişti ki, Joji’yi gördüm. Elinde çantalarla. “Buraya gel, Effie.” Dedi beni kucağına alırken. “Eve dönüyoruz, tatlım.”
Ertesi günü Bradford sokaklarını turlayarak, birkaç can yakıp kahkaha atarak geçirdiğimi söylemeyi ne kadar isterdim.
İşin aslı, bütün gün Malik ailesinin evini turladım. Zayn de olmadığı için, eğlenecek pek bir şey bulduğumu söyleyemeyeceğim. Üvey babam ve aynı zamanda Zayn’in amcası olan, aramızdaki bağı sağlayan Joji ise bütün günü benden uzak geçirerek bir ilk yaptı.
Benden hoşlanmıyor olabilirsiniz. Cidden. Buna pek ihtiyacım da yok. Ben böyle yetiştirildim. Kötü olan her şeyden uzak tutularak ve aynı zamanda olağanüstü şımartılma kampıyla –buna kısaca Malik soyu da diyebiliriz- büyütüldüm. Malik’lerin kural birini duymak ister misiniz?
Kendini sev. Kimse sevmese bile.
Bu, bilirsiniz biraz tuhaf. Ben kendimi severim. Diğer Malik’ler gibi, bu pek zor değildir. Ama sevgili üvey kuzenim; kötü çocuk Zayn, istisnai biçimde kendine aşıktır. Bunu neden yaptığını bilmiyorum ama bir kız yerine kendini becermeyi tercih edeceğinden eminim. Kim buna aşksız seks diyebilir ki?
Evet, nerede kalmıştık? Ertesi günü Zayn’siz geçirdikten sonra, elbette ki Waliyha’nın, “Partiye geçmeden önce beş dakikasını evde geçirir.” Lafını duymamın ardından, odasına gittim ve kötü çocuğu orada beklemeye karar verdim. Birçoğunuz boyunuzu aşmış libidonuz sayesinde sürekli Zayn’e karşı cinsel bir açlık duyduğumdan bahsedebilirsiniz. Evet, bu iyi olurdu ama hayallerinizi kendinize saklayın. Biz sadece oyun oynayacağız, şey Jigsaw kadar tehlikeli yollara başvurmadan.
Odaya henüz girmişken koridordan gelen adım sesleriyle zamanlamamı bir defa tebrik ederek Zayn’in ilginç bir şekilde hiç de sigara kokmayan yatağına uzandım ve elime rasgele bir dergi aldım. Tamam, uzun zamandır buradayım görüntüsü çizmek onu sinir ederdi ve böylece de biraz eğlenebilirdik, ha?
Kapı aralandıktan sonra adım sesleri aniden duraksadı ve ben bu arada gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırdım. Tahmin ettiğimin aksine şaşırmak yerine, rahat adımlarla odaya girdi, tişörtünü çıkardı ve dolaptan yenisini aldıktan sonra bana döndü.
ČTEŠ
Behind These Hazel Eyes
Fanfikce“Ben Zayn,” dedi sonunda. Gözlerimi irice açarak bana uzattığı ele baktım. Ne yapmak istiyor olabilirdi? Boğazımı temizleyip, bir şekilde ona iyi görünmeye çalıştım. “Ben de, Effie.” Anlam veremediğim elini boşta bekletmek yerine uzanıp, kucağımda...
