Behind These Hazel Eyes

5; "Bet On It"

Bir an olsun durup, Zayn’i bekleme ihtiyacı duymadan parkın öbür ucuna koştum. “Boris! Benimle gel, kızım!”

Zayn arkamda gelirken öfkelenmişti. Ayaklarını sertçe yere vurarak yanıma geldi ve Boris’i kollarına aldı. “O kız değil.” Dedi gözlerini kısarak.

Kollarımı göğsümde birleştirip ayağa kalktım. “Hayır, o kız.”

Beni taklit edip, ayağa kalktı. “Hayır, o kız değil.”

“Kız.”

“Değil.”

“Bahse var mısın?” diye sordum. “Hadi Yasser ve Joji’ye soralım.”

Kocaman sırıttı. “Olur.”

Boris’i tutup önümden ilerlemeye başladığında, peşine takıldım. Çok geçmeden parkın köşesinde bizi bekleyen Yasser ve Joji’nin yanına varmıştık.

“Baba,” dedi Zayn bakışlarını benden ayırmadan. “Effie Boris’in cinsiyetini merak ediyor.”

Yasser hafifçe Boris’in kafasını okşadı. “O erkek.” Dedi bana gülümseyerek.

Gözlerimi kıstığımda dudaklarım titremeye başlamıştı. “Joji sen de bak!” diye emir verdim son bir umutla. Joji kaşlarını kaldırarak, köpeğe kaçamak bir bakış attı. “Erkek.” Dedi Yasser’in gülümsemesini taklit ederek.

Zayn anlamsızca zıplamaya başladı. “Ben kazandım!” dedi ellerini çırparken. “Hep ben kazanırım!”

İkimizin de gözleri şaşkınlıkla irice açılırken, tam olarak ne olup bittiğini bildiğimiz ve öpüşmediğimiz halde, ayrılmamıştık da. Sanki olan oldu deyip devam etmekle paparazzinin peşinden gitmek arasında kararsız gibiydik.

Bakışları dudaklarımdan ayrılmadan, zorlukla yutkundu. Bunu yaptığında kendimi ona itme arzumu bastıramamıştım. Nihayet bu ona bir şeyleri hatırlatmış gibi, geri çekildi. Tabii bu tek elinin belindeki bacağımı, diğerininse belimi kavramış olduğu gerçeğini değiştirmemişti. Tanrım, sahiden mükemmel bir poz veriyorduk. Hiçbir paparazzinin kaçırmak istemeyeceği türden.

Buna tahammül edemez gibi, bu defa uzun süre bana bakmadan, ellerini geri çekti. Uyuşmuş bacağımı zorlukla oynatarak, ben de geri çekildim.

“Odana dön,” dedi bana kısaca. Sesi buz gibi ve kontrollüydü. “Ve bu gece çıkma.”

Normal şartlarda bunu ikiletmeye bayılırdım, bilirdiniz. Zayn Malik önümde diz çöküp odama dönmemle ilgili bana yalvarana kadar burada böylece dikilirdim. Ancak şimdi, beni her ne değiştirmiştiyse uysal bir şekilde hafifçe başımı sallayıp, arkamı dönmüştüm. Zayn’in ne yapacağını izlemeyi, odasına dönene kadar onu takip etmeyi, Harry’nin her gece katıldığı sahil partisine inip hiçbir şey olmamış gibi dans etmeyi hatta Perrie Edwards’la yarım kalmış kavgamı sürdürmeyi, bunlardan herhangi birini delicesine arzuluyordum. Fakat tek yaptığım odama dönüp, kapıyı kilitlemek olmuştu. Perdeleri, dışarıdan fotoğrafımın çekilmesine karşın olan her şeyi önüme bir set gibi çektikten sonra, yatağıma uzandım. Arzuladıklarımın hiçbirini yapmıyordum. Çünkü bana odama dönmemi söylemişti. Duygusuz gibi maskelediği sesinin ardında bir arada öyle çok duygu vardı ki, buna karşı koyamıyordum.

Bana söyledikleri zihnimi öylesine dolduruyordu ki, dışarıdan gelen parti ve müziğin sesini duyamıyordum. Yavaşça gözlerimi kapadım.

Ve onu düşündüm.