I'm In Love With Mr.Professor

Chapter 23: I Like You

School is done. Jusko, may pinapagawang research sa amin. About daw sa sights ng insects. Bawal daw magcopy and paste. So it means, hand written sya tapos hindi pwedeng kopyahin sa internet. Pwedeng magbasa sa internet pero use your own words in explaining daw. And lastly, the teacher prefers na book na lang daw ang gamitin for our research paper.

Seriously? Are you kidding me?! I don't read books at para magawa ko to, kailangan kong kumopya sa internet and hindi pwede yun. Bukas na ang pasahan nito but still I'm too lazy to do this. Ugh!

"Hi. Busy?" Cameron texted. Pinangangatawanan talaga nya ang pagiging boyfriend ko. Nothing changed except for the physical contacts na ginagawa nya when we're alone or when we're with the other couple. (Bryan and Kathy)

Hindi sila couples pero ang cute kasi nila. Kaya inaasar namin.

"Currently, doing my research. Ugh! This is stressing me out."

Naghintay ako ng reply.

10 seconds...

30 seconds...

1 minute...

5 minutes...

10 minutes...

Walang nagreply. Nice naman nito.

Knock knock~

Pumasok ang kumakatok sa kwarto ko.

"Ate, he's looking for you. Paakyatin ko ba?" Tanong ni Hansel.

Anong he? Sino yun?

Umiling ako at saka sinuot ang tsinelas ko. Bumaba ako ng hagdanan at nakita ang lalaki sa kitchen namin. (With mom)

Umiinom sya ng juice habang kinakamusta sya ni Mommy.

"Haizel. Napadaan ata tong boyfriend mo." Tumibok agad ang puso ko sa sinabi ni Mommy. Hindi naman nila alam na kami na. Fake man o hindi.

Nagpoker face ako kay mommy at dumeretso sa kitchen. Kumuha din ako ng maiinom at hinarap si Cameron.

"What are you doing here?"

"I wanna help." Oh God! Thank you! A professor is here to help me. Professor slash boyfriend. Fake man o hindi. I shouldn't take this relationship serious. Baka mamaya pinagtitripan lang ako nito. One month is fast naman eh. Kaya ko naman siguro wag mafall ng sobra.

Pumunta kami sa kwarto ko. Tinignan nya naman ang mga drafts ko. Umiling na lang sya at kinuha ang laptop ko.

He opened the microsoft word at nagtype. 15 or 20 minutes lang ata at natapos na nya ang ginagawa nya. 3 pages sa MS Office.

"That's easy. I know you can do that quickly but I also know that you're lazy so hindi mo sya agad magagawa." Nginitian ko sya at nagpasalamat.

"One mote thing, May date tayo ngayon." Sa pagkasabi nyang yun, nagwala agad ang puso ko at feeling ko ay nagblush ako.

Date?! Ngayon?! Dapat sinasabi nya ng maaga. Di man lang ako nakapagpaganda. Ugh.

"Why didn't you tell me earlier?"

"Alam ko kasing magpapaganda ka nanaman ng todo. Tulad nung last time. I prefer you with natural looks. Wear proper clothes. I'm pretty sure you will still stand out even if you're wearing simple clothes." Nagreklamo pa oh. Di na lang nya sabihin na maganda na talaga ako eh. Na di ko na kailangan pang magpaganda kasi maganda na ako.