Ο Προορισμός μας

Η λέξη 'Αντίο'

Αντίο. Λέξη που χρησιμοποιείται για να υποδηλώσει αποχαιρετισμό. Λέξη οριστική αντίθετη με το επανιδείν, σέρνει μαζί της το φόβο της τελευταίας φοράς.

Φτάνει μονάχα μια λέξη για να χωρίσουν δύο άνθρωποι; Ποτέ και με τίποτα. Όσο σκληρό κι αν είναι το περιεχόμενο αυτής της λέξης, ο έρωτας μπορεί να το κάνει θρύψαλα. Το αντίο, δηλαδή, δεν είναι τίποτε άλλο παρά το πρώτο απ' τα χιλιάδες puzzle του χωρισμού.

Όταν λες αντίο, έχεις κι άλλα να δώσεις, μπορείς κι άλλο να σπάσεις. Γιατί ξέρεις ήδη, πως το μαρτύριο που θ' ακολουθήσει θα σε ρημάξει. Ξεστομίζοντας το αντίο, στην πραγματικότητα, ουρλιάζεις πως αντέχεις κι άλλο, πως δεν έχεις τελειώσει.

Τίποτα δεν τελειώνει απλά και μόνο λέγοντας αντίο. Λίγα δευτερόλεπτα αφότου ειπωθεί, τότε είναι που συνειδητοποιείς βαθιά την ανατριχιαστική δύναμη της αγάπης σου. Με την απελπισία του οριστικού αποχωρισμού να σε παραλύει, η ώρα του αντίο, δεν είναι η ώρα του χωρισμού. Είναι η ώρα που καταλαβαίνεις πόσο αγάπησες.

Χωρισμό, αποτελεί μονάχα η διαπίστωση πως η καρδιά σου μεταλλάχθηκε, με τον καιρό, από δίκλινη σε μονόκλινη. Όταν τα μάτια σου δε θα σκουριάζουν πια από την υγρασία και όταν το τσιγάρο δε θα είναι το οξυγόνο σου, τότε ναι, μπορείς ν' ανακοινώσεις στον εαυτό σου και σ' όποιον άλλον ότι χώρισες. Χώρισες σημαίνει χωρίστηκες και πορεύεσαι πλέον με τη σιγουριά των επουλωμένων πληγών σου, σε αντίθεση με το αντίο.

Μακάρι να ήταν το αντίο ο μαγικός διακόπτης του off σε μια σχέση. Δεν είναι όμως. Ακόμη και μετά απο μια προδοσία, τα συναισθήματα δεν γκρεμίζονται μέσα σ' ένα λεπτό. Φαντάσου τα σαν ένα σπίτι, που το έχτισες με τα πιο γερά θεμέλια, βαθιά ριζωμένα στη γη. Όσο κι αν φυσήξει το αντίο, το σπίτι δε θα πέσει. Θέλει δουλειά και χρόνο για να γκρεμίσεις ολοσχερώς ό,τι έχτισες. Γι' αυτό άλλωστε, πονάει τόσο. Γιατί αναγκάζεσαι να διαλύσεις με τα ίδια σου τα χέρια το δικό σου δημιούργημα και να μείνεις άστεγος.

Όταν, όμως, αποφασίσεις πως ήρθε πλέον η ώρα να φτιάξεις ένα νέο σπίτι, πιο μεγάλο, πιο φωτεινό και πιο γερό, τότε είναι η ώρα του πραγματικού αντίο. Και ξαφνικά αυτή η λέξη φαίνεται, επιτέλους, ν' αποκτά μία ελπίδα. Την ελπίδα ότι μπορείς και θέλεις να προχωρήσεις.