Ο Προορισμός μας

Το τελευταίο γράμμα

Είχα ξεχάσει τον βασικό κανόνα σε μία σχέση, σε κάθε σχέση: Δεν είναι ταινία βίντεο για να γυρίζει πίσω και να διορθώνουμε πληγές και λάθη...

Ξέρω πως τελικά κάποιος δίνει και κάποιος μόνο παίρνει. Δεν σου ζητήσα ποτέ να μου δώσεις τίποτα...Ούτε όμως σου ζήτησα να μου πάρεις κάτι..

Mαζέυω τα γράμματα που σου έγραψα, πακετάρω τις αναμνήσεις που δημιούργησα, σκουπίζω τα υπολείμματα της αγάπης που δεν σεβάστηκες, και αποχωρώ από τη ζωή σου... Ήσυχα, όπως μπήκα. Ήρεμα, όπως θέλησα να είναι η ζωή μας. Και θα συνεχίσω. Η αγάπη, η αληθινή αγάπη, η ουσιαστική ένωση ψυχής και σώματος δεν έχει χώρο για εγωισμούς, για κακίες, για μικρότητες, για αντιπαλότητες, για ανταγωνισμούς.

Εγώ πιστεύω πως υπάρχει και θα συνεχίσω να την ψάχνω. Νόμιζα πως είδα σε εσένα κάτι, αλλά δεν ξέρω μήπως απλά ήθελα να δω σε σένα κάτι.. Όπως και να έχει, η ζωή είναι γεμάτη μαθήματα.

Θα σου λείψω και θα μου λείψεις λογικό είναι.. Αλλά πλέον είναι αργά.. Και θα είναι αργά.. Την αγάπη μου την δίνω απλόχερα σε κάποιον άλλον: στον εαυτό μου.

Για να σου πω την αλήθεια, δεν πίστευα πως θα έρθει ποτέ αυτή η μέρα. Ακόμη και αν δεν είσαι πια στην ζωή μου, έχεις την δύναμη να με εκπλήσσεις.

Σίγουρα, αν ήξερες τι κάνω θα ήσουν περήφανος για μένα. Κατάφερα να κάνω πράξη πολλές από τις συμβουλές σου. Βλέπεις, είμαι ένας άλλος άνθρωπος από τότε που χωρίσαμε, αλλά μερικές φορές οι μνήμες μου επιστρέφουν σε σένα, επειδή αγαπηθήκαμε πολύ, γι' αυτό και μόνο όμως...

Καλή τύχη, λοιπόν.

Με αγαπή,

Κάποια που δεν ήταν γραφτό να μείνει μετά απ΄όλα αυτα...