Ο Προορισμός μας

Μαμά, νομίζω πως μεγάλωσα

Νομίζω πως μεγάλωσα, μαμά

Θυμάμαι που στα οκτώ μου πρώτη φορά ετοίμασα ένα μικρό βαλιτσάκι, έβαλα μέσα δυο βρακιά κι ένα αρκουδάκι και κατέβηκα τις σκάλες του σπιτιού.

Έτσι έκανα σε κάθε τσακωμό μας.

Φωνάζαμε, μαλώναμε, βριζόμασταν και ούρλιαζα με οργή πως στα δεκαοκτώ θα ρίξω μαύρη πέτρα πίσω μου και δεν θα με ξαναδείς.

Όταν μπήκα στα ονειρικά δεκαοκτώ μου, δεν γέλασα.
Δεν ήξερα πως να αντιδράσω. Μάλλον, μου κύλησε ένα δάκρυ για την παιδικότητα που ήξερα πως θα αφήσω πίσω μου.

Αλλά δεν άλλαξαν πολλά. Πάλευα για τις εξετάσεις να περάσω σε μια σχολή της προκοπής, να χαρούμε όλοι.

Όταν τελείωσα με το σχολείο έτρεξα να προλάβω να φωνάξω πως είμαι ενήλικας. Βγήκα στους δρόμους με αέρα λίγο κοριτσιού και λίγο κυρίας.

Περηφανευόμουν περισσότερο σε κάθε μας καβγά και δήλωνα πως πλέον κάνω εγώ λογαριασμό για τον εαυτό μου, είμαι δεκαοκτώ!

Πόσο λάθος ήμουν, μαμά!

Κάπου διάβασα πως η ενηλικίωση έρχεται όταν αναγκαστείς να την υποστείς ή όποτε το επιλέξεις.

Στην πρώτη περίπτωση δεν μπορείς να κάνεις κάτι. Στην δεύτερη καλύτερα να μη προτρέξεις. Ενδέχεται να είναι μια καλοστημένη παγίδα.

Εγώ έτρεξα εκατοστάρι μετ’ εμποδίων και βγήκα πρώτη.

Βιάστηκα να αφήσω πίσω τα όμορφα χρόνια χωρίς ευθύνες, υποχρεώσεις και άγχη. Έπεσα στην παγίδα σαν πρωτάρα και έπρεπε να επιβιώσω.

«Σκάσε και κολύμπα», είπα στον εαυτό μου, όπως μου έλεγες και εσύ.

Που να ήξερες τώρα, μαμά, πόσες φορές περνάει απο το μυαλό μου το αβέβαιο το μέλλον μου και πως έχω αποκτήσει κάρτα πόντων του σούπερ μάρκετ, για να παίρνω τα τα ψώνια της εβδομάδας φθηνότερα.

Βγήκα το Σάββατο και μου μίλησαν στον πληθυντικό, μαμά.  Ένα παιδί πέντε χρόνια μικρότερό μου το πολύ.

Ένιωσα τα πόδια να μου κόβονται και έτρεξα να ψάξω για ρυτίδες στον καθρέπτη. Δεν έβγαλα ακόμη ευτυχώς! Μάλλον τον μπέρδεψε το eyeliner που έμαθα πια να βάζω χωρίς να μουτζουρώνομαι.

«Once you grow up, you can never come back.»
Δε θα μπορέσω τώρα πια να ξαναγυρίσω στη χώρα του Ποτέ. Δεν ονειρεύομαι πλέον πως πετάω. Έφτασα τα 25 μέχρι να στα πώ όλα αυτά! Μεγάλωσα μαμα!

Δε θέλω να πάρω το πακέτο με τις υποχρεώσεις και τις ευθύνες, μπορώ; Αγχώνομαι που βλέπω το λογαριασμό του νερού, του ηλεκτρισμού, το δάνειο του σπιτιού. Πνίγομαι μαμα..

Αγχώνομαι που βγήκα τρεις φορές αυτή την εβδομάδα και χάλασα λεφτά, θα μου φθάσουν ως το τέλος του μήνα;

Μαμά, δεν θέλω πια να μάθω ούτε τι θα γίνω όταν μεγαλώσω. Γιατί και τώρα δεν ξέρω ακόμη τι είμαι. Είμαι πίσω απο ένα γραφείο μαμα. Άρχισα να αγαπώ αυτό που κάνω γιατί σας ζώ και εσάς. Μπορείς πλέον να χέρεσε για εμένα γιατί είμαι και εγώ ένα απο τα πάνω χέρια σε αυτή την εταιρεία ! Αχ η κορούλα μου θα λές τώρα.

Φοβάμαι το μέλλον μου αρκετές φορές.

Περιμένεις από ‘μένα πολλά και το ξέρω, αλλά μπορεί και να μην τα καταφέρω. Μου φαίνεται κομματάκι δύσκολη η πραγματικότητα τελικά.

Η γιαγιά μου λέει να γίνω αυτό που θέλω, και όταν το λέει εγώ σκέφτομαι πως αν την χάσω δεν θα προλάβει να με δεί ευτυχισμένη. Με πλήγωσαν πολλοί και τώρα που έχω εσάς αν σας χάσω θα χαθώ.. Για αυτό μην προτρέξεται να μεγαλώσετε άλλο. Θα μεγαλώσω εγώ για εσάς!

Εγώ θέλω να γίνω ταξιδιώτης, μαμά. Όπως εκείνους τους διάσημους στην τηλεόραση, που ταξιδεύουν σε όλες της χώρες για να της βλέπουμε εμείς απο το σπίτι και να ζηλεύουμε.. Αυτό είναι το όνειρο μου μαμά.

Δε θα βγάλω εύκολα το ψωμί μου, όπως λες και εσύ.
Έχω αρχίσει να πιστεύω πως έχεις δίκιο. Σε πολλά είχες τελικά δίκιο.

Λίγα χρόνια πριν θα μαλώναμε για αυτό. Δε μου άρεσε η πραγματικότητα που μου παρουσίαζες, δε μου άρεσε καθόλου.

Τώρα βλέπω πως τα πράματα είναι χειρότερα. Θέλω να ακούσω πάλι την πραγματικότητα που μου έλεγες, την προτιμώ.

Νομίζω πως χρειάζομαι μπρατσάκια, έφυγα απο τα ρηχά και μπήκα στα βαθιά νερά. Δε νιώθω τόσο έφηβη, δε νοιώθω τόσο παιδί, ένιωσα επιτέλους ενήλικας και πλέον γυναίκα!

Μαμά, νομίζω πως μεγάλωσα και σε αγαπώ ακόμη περισσότερο για όσα μου έμαθες. Συγχώρεσεμε που βιάστικα να μεγαλώσω και είμαι τόσο αυστηρή πλέον με όλους και όλα και ταυτόχρονα να μου πείς και μπράβο γιατί αυτό που ήθελες έγινα μαμά! Μια όριμη γυναίκα , το όριμο σου κοριτσάκι!

Σε αγαπώ για ό,τι με έκανες!