❝Κοίταξα τον ουρανό και τα υπολείμματα που είχαν αφήσει τα βεγγαλικά. Κάτι είχε ξεκινήσει και άλλαζε μέσα μου. Και για πρώτη φορά σήμερα ένιωσα δυνατή και αποφασισμένη. Χαμογέλασα και στάθηκα δυνατή πιστεύοντας στη δύναμη της ψυχής μου. Γιατί για έν...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Βρισκόμουν σε ένα καινούριο σπίτι μαζί με την υπόλοιπη παρέα του Νοσφέρους. Πριν λίγες εβδομάδες αφήσαμε πίσω μας το Φολς και είχαμε εγκατασταθεί σε ένα μέρος που απέχει έξι ώρες από το Φροστ Βάλλευ, το Μέιν. Το σπίτι όπου μένω τώρα, ανήκει σε ένα ζευγάρι, που πλέον έχει γίνει η τροφή μας. Ο Νοσφέρους δεν μένει μαζί μας. Συνεχώς βρίσκεται έξω από το σπίτι, πράγμα που μου έχει κινήσει υποψίες ότι ετοιμάζει κάτι, κρυφά από όλους μας. Φυσικά τόσο εκείνος όσο και τα τσιράκια του δεν έχουν καταλάβει τίποτα για το θέατρο που παίζω. Ρισκάρω πολλά, αλλά ξέρω ότι στο τέλος θα καταφέρω μια και καλή να τη σώσω. Υπάρχει ένα αίσθημα μέσα μου που με κάνει να νιώθω ότι μου λείπει εκείνη. Κάθε φορά που το νιώθω αυτό αμέσως ελέγχω τα συναισθήματα μου και κλείνω τον προσωπικό μου διακόπτη μια και καλή. Ξέρω ότι αυτό είναι ότι χειρότερο για εμένα, αλλά υπάρχουν στιγμές απόλυτης αδυναμίας που το μόνο που θέλω είναι να γυρίσω πίσω σε εκείνη και να την πάρω να φύγουμε. Όμως δεν θέλω να της στερήσω αυτό που κάνει. Δεν θέλω να της στερήσω τη ζωή. Αν έκανα αυτό που σκεφτόμουν, μια ζωή θα ήμασταν κυνηγημένοι. Τόσο εκείνη από τον Νοσφέρους, όσο εγώ από τον αδερφό μου, τον Τάιλερ. Έχω καιρό να τον σκεφτώ. Άραγε πως θα είναι η σχέση του με την Κριστίν; Ίσως να τα πηγαίνουν καλά. Το ελπίζω. Δεν της αξίζει να είναι στεναχωρημένη.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Έβγαλα από το δερμάτινο τζάκετ που φορούσα μία φωτογραφία της. Την είχα πάντα μαζί μου. Από την ημέρα που πάτησα στο πόδι μου στο Φροστ Βάλλευ ήξερα ότι η συνάντηση μας θα ήταν επική. Ωστόσο πλέον νιώθω χαμένος. Χαμένος μέσα στις σκιές και το σκοτάδι. Η καρδιά μου νιώθει τη χαμένη μου ψυχή να αναζητά τα σπασμένα κομμάτια της. Είμαι μόνος μου, όμως το επέλεξα. Το σκοτεινό κομμάτι της καρδιάς μου φωτίζεται μόνο από εκείνη. Μόνο από τη σκέψη της. Νιώθοντας ότι βρίσκεται κάπου ζωντανή και ασφαλής, υπάρχει ένα φως μέσα μου που γεννιέται. Δεν μπορώ να ξεχάσω το χτύπο της καρδιά της και αυτό είναι που με κρατάει ζωντανό και σταθερό στο στόχο μου.
