❝Κοίταξα τον ουρανό και τα υπολείμματα που είχαν αφήσει τα βεγγαλικά. Κάτι είχε ξεκινήσει και άλλαζε μέσα μου. Και για πρώτη φορά σήμερα ένιωσα δυνατή και αποφασισμένη. Χαμογέλασα και στάθηκα δυνατή πιστεύοντας στη δύναμη της ψυχής μου. Γιατί για έν...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
ΤΑΙΛΕΡ
Η διαδρομή για το Μέιν ήταν πέντε ώρες. Είχαμε ήδη διανύσει τη μισή διαδρομή. Όταν αφήσαμε πίσω μας το Άρκτικ Ρέιν, ο καιρός άρχιζε και έφτιαχνε. Όμως η βροχή ήταν αρκετή και ο αέρας λυσσομανούσε έξω από το αυτοκίνητο. Δεν είχαμε κάνει καμία στάση και δεν το είχα καθόλου σκοπό. Ο στόχος μου βρισκόταν στο Μέιν και δεν θα σπαταλούσα ούτε λεπτό πριν φτάσω εκεί. Ο δρόμος είχε αρκετή κίνηση λόγω του διημέρου και είχα αρχίσει να χάνω την υπομονή μου. Σπίνιαρα το αυτοκίνητο στην αντίθετη λωρίδα για να φτάσω πιο γρήγορα. Το μυαλό μου είχε θολώσει και κατάλαβα ότι φερόμουν εντελώς απερίσκεπτα όταν ο Λούκας μου έδωσε μια μπουνιά στο μπράτσο.
- Ήρεμα φίλε. Θέλουμε να φτάσουμε στο Μέιν, αλλά να είμαστε ζωντανοί.
Ο Μάλκομ πίσω από το Λούκας κρατούσε τη ζώνη του σφιχτά πάνω του. Πέρασα αμέσως στη δική μας λωρίδα αφού είχα ήδη κουραστεί από τα κορναρίσματα των άλλων αυτοκινήτων.
- Τάιλερ αν όλο αυτό μας βγει σε κακό τι κάνουμε; Θέλω να πω δεν έχουμε ούτε ένα σχέδιο.
Η αλήθεια ήταν πως ο Μάλκομ είχε δίκιο. Είχαμε ξεκινήσει για το Μέιν χωρίς κανένα σχέδιο. Αν όντως όλο αυτό ήταν παγίδα, δεν θα έπαιρνα στο λαιμό μου τον φίλο μου και τον Μάλκομ. Δεν μίλησα και άρχισα να σκέφτομαι διάφορα σενάρια στο μυαλό μου.
Μόλις πέρασα μία πινακίδα που έγραφε ότι η απόσταση μας από το Μέιν ήταν μόλις δέκα χιλιόμετρα. Βρήκα ένα πάρκινγκ και σταμάτησα αμέσως το αυτοκίνητο.
- Τι έγινε; Έχουμε ακόμα δέκα χιλιόμετρα.
Ο Λούκας με κοίταζε απορημένος. Είχε πάρει απόφαση ότι δεν μπορούσε να μου αλλάξει γνώμη, αλλά ο Μάλκομ είχε δίκιο.
- Σκέφτηκα κάτι.
Ο Λούκας κοιτάχτηκε με τον Μάλκομ και έπειτα έστρεψε το βλέμμα του σε εμένα.
