❝Κοίταξα τον ουρανό και τα υπολείμματα που είχαν αφήσει τα βεγγαλικά. Κάτι είχε ξεκινήσει και άλλαζε μέσα μου. Και για πρώτη φορά σήμερα ένιωσα δυνατή και αποφασισμένη. Χαμογέλασα και στάθηκα δυνατή πιστεύοντας στη δύναμη της ψυχής μου. Γιατί για έν...
Oops! Questa immagine non segue le nostre linee guida sui contenuti. Per continuare la pubblicazione, provare a rimuoverlo o caricare un altro.
ΤΑΙΛΕΡ
Μετά από τόσα χρόνια τον κρατούσα στα χέρια μου. Τον είχα ανάμεσα σε μία γραμμή. Της αιωνιότητας αυτή που βρισκόταν και του θανάτου, αυτή που πίστευα ότι πρέπει να ανήκει. Τα λόγια του δεν μου έλεγαν τίποτα. Τον είχα ακούσει να μου λέει κάτι αλλά δεν είχε φτάσει καν στα αφτιά μου. Το μόνο που άκουγα ήταν τους χτύπους της σάπιας καρδιάς του να λιγοστεύουν και η ευχαρίστηση μου από αυτόν τον ήχο ήταν η μεγαλύτερη απόλαυσή μου. Η θολούρα στο πρόσωπο μου, αλλοίωναν τα χαρακτηριστικά του. Η οργή έβραζε μέσα μου σαν τη λάβα που δευτερόλεπτα πριν σκάσει το ηφαίστειο περιμένει. Περιμένει για να παρασύρει τα πάντα στο διάβα της. Έτσι ήταν και η οργή μου για εκείνον. Άκουσα μία φωνή από πίσω μου αλλά δεν μπορούσα να ξεχωρίσω τι έλεγε. Το μόνο που έβλεπα και το μόνο που άκουγα ήταν η απόλαυση της στιγμής, η απόλαυση του να κρατάω στα χέρια μου αυτόν και να σπαρταράει για τη ζωή του. Όμως δεν παρακαλούσε για αυτήν, δεν έκανε ούτε την κίνηση να αμυνθεί, ούτε να επιτεθεί. Ήξερα ότι λόγω της κατανάλωσης φρέσκου αίματος θα είχε περισσότερη δύναμη από εμένα, αλλά δεν αντιδρούσε. Τι προσπαθούσε να αποδείξει;
- Πάλεψε. Πάλεψε για τη ζωή σου.
Έφτυσα τις λέξεις με μανία στο πρόσωπό του. Τον κοίταζα και ένα κομμάτι μου έβλεπε τον ίδιο μου τον εαυτό σε εκείνον. Στη σκέψη ότι κυλάει το ίδιο αίμα που έχει εκείνος μέσα μου με κάνει και αηδιάζω. Με απόλυτη αυτοκυριαρχία κατάφερε και μίλησε και τον άκουσα.
- Δεν έχω όρεξη να σε βλέπω να σέρνεσαι μικρέ.
Πριν τελειώσει την πρόταση του, τον σήκωνα αργά αργά εκατοστά από το έδαφος. Έβλεπα στα μάτια του την οργή μου. Η οργή πλέον είχε πάρει σάρκα και οστά. Είχε πάρει μορφή, τη δική μου.
- Σε λίγο αυτή η αυτάρεσκη έκφραση στο πρόσωπό σου δεν θα υπάρχει. Πάλεψε Στέφαν. Πάλεψε.
Ούρλιαζα μέσα στο πρόσωπό του αλλά εκείνος δεν άφηνε ούτε μία έκφραση να χαραχτεί σε αυτό, ώσπου με μία κίνηση βρέθηκα εγώ στη θέση του. Ο Λούκας με τον Μάλκομ πλησίασαν αλλά ο Στέφαν τους κοίταξε και εκείνοι σταμάτησαν.
