25

1.4K 52 2
                                    

ENJOY! I'll update after exams. Comment down  your feels. :)

Chapter 25

Cebu Part 2

Hazel

"Luke ano ba!" Sigaw ko at buong pwersa kong hinila ang kamay ko sakaniya. Nakita kong napahawak siya sa magkabilang bewang niya at mukhang frustrate na frustrate siya. Tsk.

Aalis na sana ako nang hawakan niya ang magkabilang balikat ko at pinaharap ako sakaniya.

"Damn it Hazel! Why did you let him kiss you?!" He almost shouted. Nagulat ako sa tono ng pananalita niya. This is a new side of him and it's my first time seeing him this mad. Galit na galit siya. Ganon ba siya kagalit sa akin? Ano bang nagawa ko?

"Bakit ba?! Ano naman sayo?!" I answered back. I saw pain in his eyes pero mabilis din iyong nawala.

"Hazel. Ofcourse it matters to me! Ang sabi mo ay gusto mo ako! Ang sabi mo ay gustong gusto mo ako. That moment that you confessed your feelings to me, I told you that I love you." He said.

Nanlambot ang tuhod ko sa sinabi niya. Ugh. Here I come again. Simple words and my anger fades away. Hindi dapat ganito. Remember that Hilary kissed him, and he didn't pushed her. Remember that they just planned to hurt you.

Tinulak ko siya at napaatras naman siya ng konti. "Stop the act Luke. I know everything. I know your plan with Hilary. I know that you just wanted to fool me. Alam ko na! So stop saying things you don't mean! Stop pretending! Stop it Luke!" I almost shouted.

Mabilis akong umalis doon at dumiretso sa hotel room. Louraine's still not here. I went to the bathroom to cool myself down. Doon ko iniyak lahat. Nakakainis. I cry often now. Dahil kay Luke. Dahil kay pesteng Luke. Why does he has to be like that? Bakit ganon ang tadhana? Bakit hindi nalang ako magustuhan ni Luke ng totoo? Bakit kailangang siya pa ang magustuhan ni Hilary? Bakit nahulog pa ako sakaniya? Bakit?!

Inilubog ko ang sarili ko sa bathtub. Bumalik ang ala-ala at takot ko sa tubig pero pinilit kong balewalain iyon.

It's all Hilary's fault. It's her fault why I'm hurting like this now. It's her fault why I'm feeling hell right now. I won't let this pass. Punong puno na ako sakaniya.

Kinuha ko ang cellphone ko na nasa tabi lang ng tub at may tinawagan.

"Hello Jonas..."

~

I was busy packing my things dahil aalis na kami dito bukas ng umaga. We've done our project and I can say that we've done our best. I'm almost done when I heard my phone ringing. Nang makita si Louraine ay agad ko iyong sinagot.

"Oh? Where are you? Maghahating gabi ay wala ka pa-"

"H-Hazel h-help me. T-tulungan m- a-ako." I heard that she's whispering. Sobrang kaba ang naramdaman ko ng marinig na humihikbi siya. F-uck! What's happening?!

"Nasan ka?! Nasaan ka?!" I asked.

"N-nasa may b-beach ako. Tulungan m-mo ak-" Nagulat ako nang maputol ang tawag. Damn! I need to find her!

Agad akong pumunta sa baba at hinanap siya sa beach. What the hell! This resort is too big! Pero wala akong magagawa. Our other groupmates' gone because they toured the beach. Hinanap ko lang siya ng hinanap hanggang sa may makita akong strange sign.

Follow these arrows if you want to see Louraine alive. Go alone. I can see you.

-Unknown.

Nangilabot ako. I was about to call Kobe and others nang mabasa ko ang nakalagay He can see me?! What did he mean by that?

Binalewala ko ang tawag at sinundan lang ang arrows. And it's getting more strange as I walk through it. The last arrow was pointing to a door. Papasok ba ako? I should hear Louraine shouting or anything if she's in there. Pero baka nga nandito siya at may takip lang ang bibig niya? Ugh!

Own You : Montesalve Brothers 2Where stories live. Discover now