Alluring II: Alluring her innocence

Chapter 46.

CHAPTER 46.

CALLIXTE'S POV.

Pasado ako sa entrance exam sa Korea University. Syempre, with the help of my baby ganda! Hindi padin nagbabago si Porsche kahit nasa ibang bansa na siya. She is still an angel. Imagine? Pinagpalit niya ang exam papers and that's damn risky! Pano kapag nahuli siya?  Tinulungan niya ako kasi parehas kami pinoy. Pusong mamon padin ang mahal kong girlfriend.

Somehow thankful ako kasi ginawa niya yun. Parehas kaming pasado sa KU at hindi ko alam kung paano ako magpapakita sakanya. Or kung paano ko man lang siya ia-approach.

And yup, nagrent ako ng apartment sa loob ng KU. Astig nga dito eh. Walang curfew! Sayang si Porsche hindi siya nag-apartment. Edi sana room mates kami. Tapos.. Hehe. Alam niyo na.

Wanna know how I found her? Simple lang. GPS. Heheeheheh. Nakalimutan niya siguro i-off. Ino-on ko yun para alam ko lagi kung nasan siya.

"Kamusta naman dyan anak? Nagkita na kayo ni Porsche?" Ka-skype ko ngayon si Ame habang inaayos ko ang sarili ko para sa first day ko ngayon sa KU.

"'Di ko alam pano ko siya ia-approach, Ame. Lagi ko siyang sinusundan pero never ko pa siyang inapproach." Sabi ko. Ang layo nga ng bahay nila dito sa KU, eh. Kapag nagka-ayos na kami, pipilitin ko siyang mag-apartment.

"Creepy mo naman anak! Stalker lang ang peg? Wag mo na patagalin!" Natatawang sabi ni Ame.

Nagpaalam na ako kay Ame at binaba ang tawag. Nagsuot ako ng itim na coat na pang-korean, itim na tshirt at pantalon sa loob. Syempre para hindi ako makilala ni Porsche. Nagsuot ulit ako ng baseball cap, mask at nagsuot ako ng blue contact lenses para hindi ako makilala ni Porsche. Mukha kasi akong tanga pag naka glasses habang nagkaklase diba? Tangina.

Hindi ko alam kung hanggang kailan ako magtatago kay Porsche. Fuck. Nahihiya ako sakanya, ewan ko ba.

Maaga akong umalis ng apartment para maka-kain sa cafeteria. Hindi pa kasi kompleto ang mga gamit ko dito sa apartment kaya di pa ako makapag-luto. Baka mamaya dumiretso ako sa mall para bumili ng mga kakailanganin ko.

Habang kumakain sa cafeteria ay nakita ko nanaman yung lintik na koreana na naghahabol sakin. Jusko! Nasa korea na ako pero may naghahabol padin!

"Hi!" Aniya at tumabi sakin habang naglalakad.

"Hello." Simpleng sagot ko naman.

Umorder ako ng pagkain ko atsaka umupo. At itong lintek na koreana na 'to! Sunod ng sunod!

"I am Ji So-hee. And you?" Lintek ang kulet?

"Dre." Dre—pronounced as drei. Coming from my second name Alexandré. Gets?

"Dre! Woah. From what class are you?" Tanong niya.

"Engineering."

"Omo! Your building is far from mine.. I am an english major and I aspire to be an English professor someday." Aniya. Okay? May pake ba ako?