İntihar Ve İntizar Hülyası

Bağıran Duvarlar

Kendi içimde kaybolmuştum. Güneşin sıcaklığı bile bana değmiyordu. Perdelerim kapalıydı öyle ki pastan açılmıyordu. Işık çoktan terk etmişti zaten odayı. İnsanları görmeyeli uzun zaman olmuştu. Kendimin yüzünü bile hatırlamıyordum. Karanlığın içinde hapis yatıyorken aydınlık demir parmaklıkların ardındaydı. Sessizliği kırıp geçmeliydim elbet ama sadece duvarlar bağırıyordu......