Bir gariplik seziyorum,
Sen misin o bilmiyorum.
Tanışmadım, merhaba,
Galiba ölüyorum.En büyük haziranıma yağdın . Bir sonbahar gecesiydi beni kavuran. Dur yaklaşma bana! Sana biraz derinim. Düşersin. Ben kimim ki ! Ben sana düşerim. Dur yaklaşma! Düşerim.
Beni yıldızların aldı,
Sabahlara sürgün.
Gecelere hasret,
Bir mektup bıraktı.Uçup gitti o mektup. Beni çöllerine attı. Denizlerimi kuruttu , genzim yandı. Çok fazla vardı yarabandı.
Bana ufak , diğerlerine büyük kaldı.Dert sütunları vardı,
Orda ben vardım.
Bıçaklar vardı,
O yaralar benimdi,
Başkası da vardı!O başkası seni almış . Bende sende takılıp kalmışım. Sen ona doğru giderken, adımlarım çaresiz, umutlarım sensiz kaldı. Neden?
Benim gözlerim mi ,
Yoksa esintim mi ,
Az geldi sana?
Bilseydim eğer,
Seni asıl kendimde boğardım.Sakladım kendimi sana.
Görmediğin karanlığım,
Aslında çok karanlığım.
Duymadığın çığlıklarım,
Aslında çok bağırırım.
Vardı benim,
Senden sakladığım...Kal istedim.
Korkma benden!
Gitme istedim.
Kaçma benden!Sana ne yapabilirim ki ben?
Sana sarılmak istedim,
Gözlerine dalmak.
Korkarsın belki de yanarsın denizimde,
Belki kaçarsın diye yapamadım...Son bir kez!
Rüyadan gayrı,
Yalandan ayrı.
Yanımda ol!
Tut aşkımdan,
Sonsuzlara sürükle beni.
Hiç gitmeyecek gibi olsun,
Gitme de zaten ...
![](https://img.wattpad.com/cover/86047958-288-k715534.jpg)
YOU ARE READING
İntihar Ve İntizar Hülyası
Short StoryBir yalnızın yanındaki dostları; Karanlıktan rüyalara vuran el feneri , düşlere giden yıldız arabalar...