Gömülü ruhların bomboş bedenleri vardır sadece. Beden vardır ama ruh çoktan ölmüştür. Bende bu insanların arasına karışmıştım , artık benim dünyam vardı. Orada istediğim rüyalarım , hayallerim vardı. Gözyaşları deniz olmuş uzaktan bakıyordum , yaralar kış olmuş uğramıyordum. Sessizlik esir olmuş elleri bağlı zaten karanlık desen gölgeler de saklı. Benim gölgem yoktu malesef ruhum vardı. Bedenimin yokluğu koysada ben zaten ölüydüm........
YOU ARE READING
İntihar Ve İntizar Hülyası
Short StoryBir yalnızın yanındaki dostları; Karanlıktan rüyalara vuran el feneri , düşlere giden yıldız arabalar...
