İntihar Ve İntizar Hülyası

ŞİİRLERİM

                              ANONİMSİ

Kimse görmedi benim gözlerimden,

Ama herkes alınırdı sözlerimden.

Aslında gülüp geçmelilerdi kendilerinden,

Oysaki söylememeliydim, affedin

Bilmediğimden...

Bir şiirdi, kendiliğinden,

Bir şarkıydı, söylenmediğinden

Bir aşktı,

Bitmediğinden...

Herkes doğruyu arardı,

Yanlıştı oysaki

Herkes doğru sanırdı,

Sandıklarıyla kalırlardı.

Gözleriniz eskiyi arardı,

Sözleriniz yeniyi sayardı.

Ama hiç kimse bilmedi

Bedenleriniz yerine,

Ruhlarınız karardı!

Sarardı, bembeyaz kemikler!

Kayardı bembeyaz kelebekler,

Ölüme kayardı...

Balıklar uçamazdı!

Kuşlar yüzemezdi!

Hayvanlar konuşamazdı!

İnsanlar koşamazdı,

Bildikleriyle kalırlardı.

Herkes ama herkes!

Saçlarını tarardı.

Oysaki hiç kimse,

Bir toprakla döküleceğini sanmazdı!

O yüzden herkes ama herkes!

Birer birer ölüme kayardı...

BATUHAN ÖNER