İntihar Ve İntizar Hülyası

Şiirlerim

Mezar Issızlığı
Belki korkarsın , belki üşürsün ,
Karanlığın bastırdığı melekler yok !
Aydınlığa çıkan ,
Karanlığa boğan şeytanlar var !

Onca işlenecek sevaplar var ,
Onca affetirecek günahlar .
O kadar bizden fazla ki ,
Arkanda bir çok insan var .

İnsaf ! Ne olur biraz biraz gel ,
Bir anda kaybolma !
Arayan var ! Biraz biraz gel işte ,
Acı en derinden biraz biraz gel .

Doyuncaya kadar yakın ,
O yoksullukta uzak .
Kalamadım işte ,
Hep bir tokluk vardı .

Şimdi ise çok fazla yokluk var ,
Katliam var , biraz biraz gel .
Aç gezen yorgunlar var ,
Sen huzurlu uyu ama gel .

Üstüne toprak atanlara nefret kustum ,
Sessizliklerde  her defasında sustum .
Ve en sonunda da ,
Bu hayatı affetmeyecek kadar küstüm .

Ne olur rüyam ol ansızın gel ,
Herkes gibi gözükme şu körlüğüme !
Gariban gözlerime gözükme ,
Ne de olsa aç , susuz , sensizler .
 
Bir benimi avare eder sensizliğe ?
Yoksa divane olan başkaları da var mı ?
Bir mektup mu yazarlar arkandan gayrı ?
Yoksa zaten roman olmuş mu nur gözlerine .

Kalleşliğim af ola ,
Sana sarılmadığım günler zıkkım .
Sol kolum haram bana artık  ,
Çünkü hayat ilk o ile aldı seni benden .

Pişmanlığımı kesip atsınlar artık ,
Çünkü böylesini ben bile kestiremedim .
Saatlerce tabut başında beklemektir belki , 
Bir sesin çığlık umutlar olacağı .

Beklenmezdi onca yazın bütün çiçeklerin solacağı ,
Belki de buydu yanmayan son ocağım .
Alev alev kor olandan tut ,
Donarak ölen umutlarımı cehennemde boğacağım !

Batuhan Öner