Satırlara sığmazdı biliyorum. Kendimi sayfalarla avutsam bile bitmiyordu işte. Aşk bir anda olsa bile sevgi emek isterdi. Bunu öğrenemediğim zaman sevmeyi denedim. Sevdim elbet hem de hak etmeyecekleri kadar. Buda bana haksızlık oldu. Tek davam onu görememekti. Duruşma sırasında arka sıralarda oturan gözyaşlarım o kadar fazlaydı ki yeterince tanıklık ettiler kadehlerin ne kadar fazla olduğuna. Tabi ki hakim onun yüreğiydi. Yanındakiler sıradan sesler. Ceza vermese bile öyle bir şey yaptı ki hakim ölümü özlemiştim. Gözyaşları içinde müebbet............
YOU ARE READING
İntihar Ve İntizar Hülyası
Short StoryBir yalnızın yanındaki dostları; Karanlıktan rüyalara vuran el feneri , düşlere giden yıldız arabalar...
