İntihar Ve İntizar Hülyası

Sus Artık Yokluğun !

Kelimeler kifayetsiz , düşler kıyafetsiz. Ruhlar artık bedensiz, gözyaşları ise akar sessiz , sessiz. Ne kadar çabalasam da rüyalarım hep bensiz. Oda sessizlikten uyuya kalmış. Gözyaşları yerleri temizlerken acılar yine dökülüyordu. Açık kalan yokluğunun üstünü örtmüştüm. Belli ki üşümüş. Ayazda kalan ve gece hiç yatmayan uykularım atlamış en sevdiğim rüyalarımdan. Duvarlardan ayak seslerin , odalardan çağrışın geliyor gidip bakıyorum yokluğun geliyor yanıma usulca oturuyor. Ben ise kovamıyorum çünkü yalnızım bari yokluğun dursun.........