Ezelden evveldir ki ,
Tüm mumlar hâlsiz .
Ya sonra ?
Sonrası alev alev , gel kurtar beni ...
En içten olan sükûnlarda bile , yalan varken , mükemmel olan bir tek tanrıdır ! Korkuyorum .
Bu gezegen beni renkleriyle kandırır ... Kendi karanlığımla başbaşayım . Güneş vurmaz ! Zaman durmaz ! Giden öyle bir gelmez ki , varlığının sonunda bile beklersin ... Neden gelmezsin?
Bu toprak kokusu senin olsun ,
Yaz rüzgârları benim !
Onca kışın güneş senin olsun ,
O geceler rüya tanrısı gözlerimin ...
YOU ARE READING
İntihar Ve İntizar Hülyası
Short StoryBir yalnızın yanındaki dostları; Karanlıktan rüyalara vuran el feneri , düşlere giden yıldız arabalar...
