İntihar Ve İntizar Hülyası

Yine Herkes Gitti

Yine duymadılar ,
Yine görmediler .
Kimse ama kimse ,
Bu yaralıyı asla bilmediler!

Herkes bir taraftan çekiştirdi . İşte yara burası gelin saralım dediler . Ama kimse en derine asla ulaşamadı . En içten kanama asıl oradaydı . Ama o olmadığı için ne yarayı , ne de kanamayı buldular . Ve kanamaya devam etti ...

Acı daha derindi ,
Gelen daha çok acıtıyordu .
Bu yüzden insan sevmem !
Seni karıştırma şimdi ...

Seni sevmem de suç zaten . İnsan sevmem dedim . Ben seni nasıl sevdim ? Bu tanrı farklı ! Bin kişiye renk kattı da , sendeki karanlığı bir tek ben gördüm .
Sen başkalarını gördükçe her defasında söndüm ...

Bana kör oynama !
Yeterince kor oldum .
O kadar yandım ki ,
Senin yağmurunda hep dondum ...