Bu seli kim gördü ,
Bu ateşi kim söndürdü .
Onca yığın dertlerimi ,
Kim boş bir mezar bulup öldürdü ...Ben kendimce suskundum . İnsanlar içine kapanık demezler . Çünkü içime kapansam bir daha açamazlar , halime benim gibi acırlar ! Kim ne yaptıysa güldüm . Öyle oluyor zaten . Önce bir gülücük onca selin habercisi oluyor ...
Bu sarhoşluğumu atın !
Gerçi siz görmediniz .
Bu gözlerimi alın !
Gerçi siz daha ölmediniz ...Ölüler beni görüyormuş !
Baba merhaba ama görme beni .
Herkesin yaptığı gibi görme ...
Ben böyleyim ;
Cahillerin içinde ayrı bir mutlu ,
Çünkü anlamazlar !
Ama benim gibilere kan kusturan.
Çünkü halimden bir tek onlar anlar ...Bir düşkünlük , düşmez olaymışım ,
Bir yangın , yanmaz olaymışım .
Bir ölüm ,
Herkes ölmez de ,
Ben ölümlü olaymışım ...
![](https://img.wattpad.com/cover/86047958-288-k715534.jpg)
YOU ARE READING
İntihar Ve İntizar Hülyası
Short StoryBir yalnızın yanındaki dostları; Karanlıktan rüyalara vuran el feneri , düşlere giden yıldız arabalar...