Nasıl oldu bilemedim ama kaçıp gitti hayallerim. Gözyaşlarım'dan sarmaşıklar... Rüyalarım'dan salıncaklar... Gölgelerim'den uçurumlar... Artık ışık vurmuyordu sessizliklerin karanlığına. Deniz ise çok yorgun bir kış gecesi. Balıklar hasta olmuş , su çok soğuk çok ! Kaçın yıldızlar. Saklanın yaralı ruhlar. Hava çok soğuk. Nedendir bilmem ama sen gittiğinden beri hiç güneş vurmadı hayatıma. Üşüdüm elbet , hemde çok üşüdüm. Isınayım istedim yerin altına girdim. Ama nereden bileyim tabutlar yalnız kalmış.........
YOU ARE READING
İntihar Ve İntizar Hülyası
Short StoryBir yalnızın yanındaki dostları; Karanlıktan rüyalara vuran el feneri , düşlere giden yıldız arabalar...
