İntihar Ve İntizar Hülyası

MASKE TEORİSİ

İnsanlar;

Kendilerini mimikler yardımıyla ifade etmek için, duygularını yüzlerinde yansıtırlar. Zaten bu sayede ya oyuncu olurlar sanat için, ya da maske takarlar çaresiz kaldıkları için. Bu maske tam bir yalancılık unsurudur, kendilerini saklamaları için. Mağara dönemlerine gidelim; medeniyet ortaya çıkmıştı. Kabileler oluşmaya başlamış, ve her kabilenin farklı yüz şekilleri bağımsız maskeleri oluşturulmuştu. Bu insanlık için belirleyici bir kod haline gelmişti. Maskeler gün geçtikçe somut hâlden çıkıp, suratlarda soyutlaşmıştır. Ve bunu iyi oynayanlar tiyatro, sinema, paylaço gibi meslekleri seçerken, diğerleri sadece pisikiyatrileri dolaşmışlardı. Toplumun bir kesimi bu meslekleri reddederek, insanların üzerinde oynamışlardı. Ve bu durum ne çevrelerindeki insanların üzülmesine ne de tedavi görmemelerine engel olmuştu. Ama bir şeyi unutmuşlardı o da "KENDİLERİYDİ"

Duygularını sürekli pozitif yansıtanlar, içlerindeki aynaları unutmuşlardı.
Kendi acılarını içlerinde yoğuranlar, en büyük hatayı yapmışlardı.
Öyle saklamışlardı ki bazen duygularını, kendileri bile bulamamışlardı.

Mesela benim mutluluk maskem vardı. Bazen insanların karşısında takardım, geriye kalan asıl duygularımı maskesiz, yalnızlığıma sunardım. Bu, çevremde bana değer verenlerin üzülmemesine yol açmıştı. Ve sadece kendi içimde yaşardım ne yaşadımsa. Bana yalancı demeleri de oldukça saçmaydı. Bana sundukları yalan değerlerden sonra, benim maske takmam bunun yanında hiçbirşeydi.

Bu maske teorisi insanlık için ilk olarak, toplumda belirleyici bir konumda bulunmalarını sağlamışlardı. Sonra korkutulmaları için, daha sonra kendilerini saklamaları için, en sonunda soyutlaşarak suratların yalancılıkla örtülmesinin köklerini oluşturmuştu.

                                                     Batuhan Öner