İntihar Ve İntizar Hülyası

Toprak Kahvesi

Sarışınlığın üstümde ,
Ben ise simsiyahım .
Sana geçmez korkma !
Çünkü bu karanlıktan bir tek ben korkarım .

Yine o aşkın beni almış denizlere. Şiirlere sormuş bu kalem kimin diye ? Seni göstermişler , bu ilham nereden diye ... Tüm evrene baktım . Bu sarışınlık nerede diye . Önce bir güneş yaktı beni , sonra bir esinti geldi . Sarışınlıktan öte , bir peri . Kondu yanıma bir çok saç teli . Onlara sordum yoktun ... Tüm siyahlığım firar ! Tüm aklım zarar ! Bu sarışınlık sende değil . Bu sarışınlık bende değil ... Neredesin öyleyse ? Nerede sarışınlığın ... Söyle bana . Ya toprak kahvesiyim , ya sa bir esinti mavisiyim . Ama bana sakın susma ! Cevabın yok !

Ya ben yokluğunda sağırım ,
Belki de tüm evrene sığarım .
Ama seni bulamayınca ,
Boğar beni karanlığım ...