Gözyaşların Karanlığı Rüzgar mışıl mışıl uykuya dalmış bir kış gecesi ,
Kar taneleri olduğundan sessiz düşüyor.
Yapraklar sallanmaktan yorulmuş ,
Yıldızlar güneşe hasret.
Karanlık uçurumlara bir bir düşüyor gözyaşları ,
Hüzün akıyordu yüreklerden.
Yaralar hasar almış mutsuz ,
Acılar birikmiş hep umutsuz.
Uykusuzluk akarken düşlerim den ,
Bir tek sen yoktun mazi.
Gölge kuşları yüzüyordu gözyaşlarımda,
Ama en kötüsü de ruhumun kaçıp gitmesiymiş.
Yıldızlar düşerken zihnimin en derin denizlerine ,
Uçardı düşlerimin martıları.
Gökyüzüne bakarken sessizliğin,
Niye yoksun sönük sokak lambaları ?....
YOU ARE READING
İntihar Ve İntizar Hülyası
Short StoryBir yalnızın yanındaki dostları; Karanlıktan rüyalara vuran el feneri , düşlere giden yıldız arabalar...
