Κεφάλαιο 6: Δεν ελπίζω τίποτα, δεν φοβάμαι τίποτα. (μέρος 1)

498 80 162
                                    

Δεν ελπίζω τίποτα, δεν φοβάμαι τίποτα. Τα έχω κάνει ήδη όλα σκατά. 

(δεν μου χώραγε ολόκληρο τον τίτλο και σας τον γράφω εδώ). 

✖  

Η Μία είναι νεκρή.

Η Εστέλλα είναι νεκρή.

Ο Τζέηκ είναι νεκρός.

Ένας δαίμονας της Κόλασης έχει απελευθερωθεί και τώρα σεργιανίζει ελεύθερος στο Ίδρυμα, έχοντάς μας στο στόχαστρο.

Παράλληλα, οι Μαρς είναι ανίκανοι να βοηθήσουν.

Και τέλος, οι γονείς μου με έχουν αποκηρύξει. Καθαρά και ξάστερα.

Αναρωτιέστε ποια είναι η φυσική συνέπεια όλων αυτών;

Γράφω τους πάντες και τα πάντα στα παλαιότερα των υποδημάτων μου και παρτάρω, παρτάρω ξέφρενα, ανενδοίαστα, αχαλίνωτα, παρτάρω σαν να μην υπάρχει αύριο.

Επειδή μπορεί να μην υπάρξει.

Πώς κατέληξα, όμως, εγώ, η πάντα υπάκουη, πειθήνια και νομοταγής Αντριάννα Βάλενταϊν να ξοδεύω το -κατά πάσα πιθανότητα- τελευταίο μου βράδυ επάνω σε ετούτη την γη πίνοντας ποτά που δεν τα σηκώνει ο άμαθος οργανισμός μου, δοκιμάζοντας άγνωστες μέχρι ώρας ναρκωτικές ουσίες και κλέβοντας φιλιά από ανήλικους κακούργους με μακροσκελές ποινικό μητρώο;

Ω, μα είναι απλό! Είχα τον Κάι Γκρίνγουντ στο πλευρό μου, τον χειρότερο συμβουλάτορα όλων των εποχών.

Μερικές ώρες πριν ο Μπιλ Μαρς κατέστησε σαφές ότι δεν μπορεί να γίνει τίποτα με την περίπτωσή μας, εάν δεν του δώσουμε το όνομά του δαίμονα που μας κατατρέχει. Εάν γνωρίζεις το όνομα του μπορείς να τον επικαλεστείς, μπορείς να ασκήσεις δύναμη επάνω του, μπορείς να τον νικήσεις.

Εάν όμως δεν έχεις ιδέα με ποιον παλεύεις, πώς να τον παλέψεις;

Ο Μπιλ μας άφησε να φύγουμε με μια υπόσχεση: Είπε πως θα μιλούσε στην Γκουέν, στο Τάγμα του Φωτός και τους άλλους Πολεμιστές. Είπε πως θα ερευνούσε την υπόθεση εξονυχιστικά. Είπε πως θα προετοιμαζόταν για την σεάνς και πως όταν η ώρα ερχόταν, θα ήταν έτοιμος.

Αρκεί να ανακαλύπταμε το όνομα του πλάσματος.

Δεν θα ήταν, όμως, εύκολο.

Φυσικά και δεν θα ήταν εύκολο.

Υπό τις συνθήκες αυτές, ο Κάι Γκρίνγουντ κι εγώ εγκαταλείψαμε τον κοιτώνα 66 και αρχίσαμε να περιπλανόμαστε στο προαύλιο του Ντέιβις σαν σαπιοκάραβα σε δεινή θεομηνία.

Το ΚτήνοςWhere stories live. Discover now