Η Άντριαν Βάλενταϊν είναι πεπεισμένη ότι τίποτα στην ζωή της δεν μπορεί να πάει χειρότερα. Ανέκαθεν ήταν η δεύτερη επιλογή, η εναλλακτική που κρυβόταν στην σκιά των άλλων. Καθώς όμως φαίνεται η ζωή της μπορεί να πιάσει πάτο, όταν βρίσκεται υπόλογη γ...
Το καλό όταν στεγάζεσαι σε ένα μέρος σαν το Ντέιβις Πλέις είναι ότι είσαι 5 λεπτά από τα πάντα. 5 λεπτά από την τραπεζαρία, το πλυσταριό, την εκκλησία, την βιβλιοθήκη, το γήπεδο ποδοσφαίρου, τη σχιζοφρένεια, την κατάθλιψη και την αυτοκτονία ή το φόνο.
Μάλιστα αυτά τα τελευταία δύο ενδεχόμενα έχουν αρχίσει να βρίσκουν όλο και περισσότερο πρόσφορο έδαφος μέσα στο ταραγμένο μου μυαλό. Έρχονται, φεύγουν κι επανέρχονται στις σκέψεις μου με τρομακτική συχνότητα και δεν θα ήταν υπερβολή εάν σας έλεγα πως τις τελευταίες ώρες διχάζομαι συνεχώς ανάμεσα στο να σκοτώσω τον εαυτό μου ή να σκοτώσω τους πάντες γύρω μου.
Ειδάλλως θα παραμείνω εγκλωβισμένη στα Τάρταρα. Αυτή είναι η εναλλακτική.
Δεν μου αρέσει καμία από τις επιλογές μου.
Παλεύω να βγάλω αυτά τα διλήμματα από το νου μου, να κλείσω νοερά κάποια πόρτα και να τα κλειδώσω απ' έξω, αλλά κάθε τέτοια απόπειρα είναι χάσιμο χρόνου. Το μυαλό μου έχει μετουσιωθεί σε ένα πεδίο μάχης.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ποια πλευρά θα επικρατήσει;
Δεν γνωρίζω.
Το μόνο που ξέρω δίχως αμφιβολία είναι ότι ολάκερη τη νύχτα ξαγρύπνησα, έχοντας τα τελευταία λόγια του Ζεέρνεμποχ να κρέμονται επάνω από το κεφάλι μου σαν δαμόκλειος σπάθη:
Αυτό το Ίδρυμα δεν είναι μέρος για ανθρώπους, αλλά για κτήνη, μου είχε πει. Είναι μια ζούγκλα που ξεσκεπάζει την πραγματική φύση του καθενός. Το κυνήγι έχει αρχίσει, τα θηρία είναι ελεύθερα. Κι εσύ δεν μπορείς να είσαι ασφαλής εδώ μέσα. Κι αν δεν μπορείς να είσαι ασφαλής, τότε έχεις μόνο μια εναλλακτική: Να γίνεις θανάσιμη.
Αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα, γαμώτο, σκέφτομαι. Δεν θέλω να γίνω θανάσιμη, δεν θέλω να γίνω σφοδρή, βάναυση και φονική.
