With Love ✓

40- Mutlu Son(suz) ∞

6 Ocak 2018 Cumartesi

Bugün bir sürü duyguyu aynı anda yaşadım. Benim için güzel bir gün müydü bilmiyorum. Ama finali gerçekten iyiydi.

Bu sabah Yifan şirkete gitti. Ama birkaç saat sonra eve geldi. Sonra birlikte öğle yemeğini dışarda yemek için evden çıktık. Ne olduysa orada oldu..

Yemeklerimizi söyledikten sonra tatlı bir sohbete başladık. Eve gitmeden önce Sehun'lara birer kahve içmeye uğrasak diye düşünüyorduk. Tam bu sırada masamıza uzun boylu bir kız yaklaştı. Yifan'a vantuz gibi yapışıp yanaklarından öptü. Çirkin gülümsemesi yetmiyormuş gibi eliyle omzuna dokunuyordu.

Üniversiteden bir arkadaşı olduğunu öğrenmek hiç de içimi rahatlatmamıştı. Tamam, belki beni eşi olarak tanıştırdığında biraz daha hafiflemişti kıskançlığım. Ama yine de sinirden delirecek gibiydim.

Yemeğin geri kalanında tek kelime etmedim. Gezmek istediğim yeri sorduğunda işe dönebileceğini söyledim. Hatta eve kendim gidebileceğimi de ekledim.

İşe gitmek istemediğini söyledi. Sanırım sert tavrımın bunda etkisi büyük. Arayıp çalışanına gelmeyeceğini bildirdikten sonra uzanıp sarıldı. Kalbim ona her an teslim olmaya hazırdı. Ama ben tribimi sonuna kadar yapacaktım. Bu yüzden tavrımı koruyup uzun süre surat yaptım.

Eve gittiğimizde ne olduğu konusunda üstüme gelince bağırmaya başladım. Sadece arkadaş olduğunu söyleyip duruyordu. Bunu tabi ki görüyordum ama başkasına temas etmesi bile benim için tahammül edilemez bir şeydi. Bu yüzden öfkeyle bağırmaya devam ettim.

Günü tatlıya bağlayan şey bağırışlarımı susturmak için dudaklarıma yapışması oldu. Beni öperek susturması o kadar tatlıydı ki, dayanamayıp kollarımı boynuna sardım ve öpücüğüne aşkla karşılık verdim. Beklenmeyen ufak bir kavga mutlu sonla bitmişti. Her zaman böyle mutlu sonlarımız istiyorum. Hatta sonsuza kadar mutlu olmak..