Battles Of The Gifted Ones

Chapter 5: Despair

Zac's P.O.V.

Nagkakagulo at nagsisigawan na ang lahat dahil sa mga sinabi ni Ellaine. Are we really all going to die!? Yan ang mga tanong ng karamihan pati narin ako. Hindi parin talaga ako makapaniwala sa mga nangyayare. Nakakalat sa sahig ang dugo ni Ellaine. Natatakot kaming lahat.

"Who did this!?" Tanong ko at nagsunod-sunod na ang mga katanungan.

"May nakapasok bang mga kriminal?"

"Sino?"

"It's impposible"

Hindi talaga ako makapaniwala sa nangyare kanina. Sino ba kasing gagawa ng ganoong pagpatay?! Siya ba... Siya ba ang gumawa nito. Its just so terrible!!! Gusto kong sabihin sa kanila ang nasa isip ko pero sa oras na sabihin ko ang mga nalalaman ko, ako na agad ang isusunod niya. Sa tingin ko ay alam ko ang lahat at alam ko ring hindi lang ako ang nakakaalam nito. Sampo kaming mga nakakaalam. Sampo kaming magkakaibigan na magkakasabwat sa isang karumaldumal na bagay. Sa ngayon, di pa dapat nila itong malaman pero bakit pinatay si Ellaine? Hindi siya isa sa amin.

Naglalakad-lakad ako ng makita ko ang isang makulay na papel na nakakapit sa may gilid ng washing machine, Kinuha ko ito at ipinakita sa kanila pero habang binabasa namin ito ay mas lalo kaming natakot.

Masaya bang makita ng live ang pagpatay ko kay Ellaine?! Syempre naman Oo, diba? Ako ang nagplano ng lahat ng ito. Wag kayong mainggit kay Ellaine dahil di magtatagal ay susunod na kayo sa kanya. Bukas na bukas din ay magaganap na krimen pero pede niyo pa itong pigilan.

.....
"What in the world?!!"

Nabalot ng takot ang bawat isa at alam kong pare-parehas lang ang mga tanong sa aming mga isipan " Are we really going to die?!"

"Hindi 'to pwedeng mangyare!" Sigaw ni Zhraine habang tumutulo ang kanyang mga luha.

Noong mga oras na 'yon, naawa talaga ako kay Zhraine and at the same time Im also shocked dahil ang kilala kong Zhraine ay palaban.. kaya naman ...

"Don't worry Zhraine, As long as Im here nothing bad will happen onto you. It's all going to be fine. I promise." Sabi ko habang papalapit sa kanya sabay yakap ng mahigpit ng aking mga kamay sa kanya.

"Thanks Zac." sabi niya sa akin kasama ang namumula niyang muka.

"Why don't we go back to our dorms?" Sabi ko sa kanila.

"I think that we better not." Pagtutol ni Scarlette.

"Scarlette is right. We better not get seperated in groups or individualy because we're not sure what's really happening or who's really behind these kaya dapat magsama-sama lamang tayo para kung sakaling may mangyare pwede tayong magtulungan."
Sabi ni Jk.

"Ok." Sambit ko.

"Sa classroom nalang tayo." Muli kong sabi.

Naisip ko na mas mabuti kung ipapaalam muna na namin sa mga teachers ang mga nangyare pero baka madamay lang sila sa mga nangyayare ngayon. Sira ang elevator kaya wala na kaming choice kundi ang gamitin ang hagdanan.

Pero......

Pagkaakyat na pagkaakyat palang namin sa 2nd floor ay lalong nabalot ng takot at kaba ang bawat isa sa amin dahil...

...dahil ang sahig ay parang pininturahan ng dugo sa dami ng mga patay na nakahilatay sa sahig.
Nakakalat rin ang mga putol na parte ng katawan nila; kamay, paa at kung anu-ano pa. I can't even speak or move because of the fear.... their limbs are on everywhere! Masusuka na talaga ako pero pinigilan ko dahil ayoko nang dumagdag pa sa problema.

"AHHHH!!!!!"

"WHAT THE HECK!!!?"

"Ano ba talagang nangyayare?!?!"

Lahat ay nagsigawan dahil sa takot at kaba. Akala ko ito na yung pinakamatindi sa lahat na pwede naming makita pero... when we're all screaming because of the fear, A noise stand out, a noise of a chainsaw at pinuntahan agad namin 'yon hanggang dinala kami ng ingay sa isang classroom at pagbukas namin ....

Isang tao na nakasuot ng bunny mask ang aming nakita but WHAT THE HELL IS HE DOING?!!! Hawak hawak niya ang isang chainsaw at kitang kita ng dalawa kong mata kung paano niya pinugutan ng ulo ang isang babae. Sa gilid niya ay makikita ang mga laman at bangkay ng mga studyante. Ang mas nakapangingilabot pa ay ang ibang studyante na nakaupo lamang sa kanilang mga silya habang pinapanood ang pagkamatay ng kanilang mga kaklase. Anong ginagawa nila?!

"AHHHHHH!!!!!"

Dahil sa isang sigaw mula sa amin, napansin kami ng isang babaeng studyante sa loob ng classroom na katapat lang ng aming kinatatayuan.

Shhhhhh!!! Wag kayong maingay! Kung ayaw niyong mapagaya sa kanila. Manood lang kayo ng tahimik. Sabi nito sa amin.

Hindi ko na napigilan ang sarili ko at sinabi kong...

"What the fuck are you all doing!!! Pinapanood niyo lang ang mga kaklase niyo na mamatay?! You're all demon!!!" Sigaw ko sa kanya.

"Well, hindi ka naman nagkakamali pero sa tingin mo kami lang ang demonyo dito? Lahat ng studyante dito ay demonyo!!! Bakit di mo itanong sa mga kaklase mo kung ano ba talagang nangyayare dito?! Wag kang magmagaling dahil bagong transfer ka lang sa school na'to!" Galit niyang sigaw pabalik sa akin.

Hindi na ako nakapagsalita sa mga sinabi niya. So in first place, my classmates knows what's really happening?! Bakit wala silang sinasabi? Naisip ko na mas makabubuti kung hindi sa classroom nalang namin pag-uusapan ang lahat.

Sinundan namin si Jk papunta sa aming classroom at duon kami nag-usap-usap, pero hindi parin nawawala ang takot ng bawat isa bagkus ay lalo pa itong tumindi. What will happen to us?

Gumagana na yung elevator kaya napadali ang pagdating namin sa aming classroom sa top floor (10th) at pagkadating na pagkadating namin sa classroom ay nilock agad namin yung pinto and every possible way na pwedeng pasukan sa classroom.

"Ok guys, kumalma muna tayong lahat." Sabi ni Emerald.

"Pano kami kakalma?! Nagpapatayan na sila sa baba!!!" Sambit ni Charlotte.

"This is like one of my stories!! At sa ending no will survive!"

"Ano ba Ycezy!?! Takot na nga kami lalo mo pa kaming tinatakot!!!" Sigaw ni Karen

"Ok fine, I'm sorry"

"Magpahinga na muna tayo dito at ..."

"At ano?! ...hintaying pumarito yung mga baliw na studyanteng yun at patayin tayo?!" Takot na sabi ni Charlotte.

"Wag ka ngang paranoid masyado Charlotte!"

"Pero it's possible right?!"

"Bakit di nalang muna tayo matulog lahat except for two or three students that will guard us and makes sure that the doors and windows are closed. Any volunteer?" Sabi ni Zhraine sabay tingin sa paligid.

"Sige ako na."

What the heck!!! Hindi ko alam kung bakit pero bigla nalang tumaas yung kamay ko at bumuka yung bibig ko. I'm also scared but I don't really know why I volunteered, maybe because Zhraine is the one who asked. Shit!

"You sure Zac?" Sabi niya sa akin.

Zhraine's P.O.V.

Why?! Why did he volunteered?! It's a bad idea pala! Dapat hindi nalang dapat ako nagsalita. What if he get hurt because of me!!! Ah!! Alam ko na...

"Ahmmm ok, I will also volunteer!" Sabi ko sa kanila sabay taas ng aking kanang kamay. It's fine basta kasama ko siya.

............