DREAMLAND ACADEMY (Under Major Editing)

CHAPTER 29: Yelley Megha Warkson

•Liera's Pov•

Gosh! This make me insane. Nakakaloka tong daan na tinatahak namin ngayon ni Gab. Argh! swear tatapusin ko na talaga tong misyon na ito.

Ang daang tinatahak namin ngayon ay maraming matutulis na bato. Kailangan talaga naming magdoble ingat sa paglalakad para lang di namin matapakan tong mga to. Gab told me that once this stone stitch us we also become stone. My G! Nakakatakot naman, buti nalang at ngayong umaga kami umalis, what if kagabi? Di ko kakayanin.

Napatingala ako sa taas when I saw Gab flying. He suddenly grabbed my waist kaya parehas na kaming lumilipad.

"Haha. Pwede naman palang liparin." he said while laughing. Iniripan ko lang siya ngayon. Pwede naman palang lumipad naghirap pa kami ng halus isang oras doon. Batukan ko to mamaya eh.

Kitang kita dito sa baba na ang layo pa ng lalakarin namin. Kita din dito sa baba na may mga nilalang ng naging bato, mostly are animals.

~~~

Dahan dahan niya akong ibinaba sa damuhan noong nakalagpas na kami sa mababatong daan na iyon.

And we're here. At the middle of the forest. Buong taka kong tiningnan ang paligid at tumingin kay Gab.

"Akala ko ba sila Mr.Wittch lang ang nakatira dito?" Nagtatakang tanung ko kay Gab. There's a town. A small town I guess. I gasped, di ko inaasahang magkakaroon ng bayan sa ganitong klaseng gubat

"Wasn't Genson told you about this?" balik tanung niya, I just shoke my head.

"I thought he told you." He's whispering while we are walking through the town now.

"How can we find them? Medyu may kalakihan rin pala tong lugar na to akala ko maliit lang." I asked.

"Easy. We're going to mr.Wittch. Ang mga guwardiya niya kasi ang humuli sakanila." he answered sabay turo doon sa isang maliit na palasyo sa pinakadulong lugar.

Kasalukuyan kaming naglalakad ngayon dito sa daan. Living creatures here are different. They are look like aliens. Merung isang mata, merung parang pogita, may mga fairies din at merun ding mukhang tao, tulad namin. Kaya di na namin kailangang maging alerto ni Gab kasi merun ding mga kamukha namin.

Pero bawat nadadanan namin tinitingnan kami. Wala namang pinagkaiba ang mga itsura namin sa mga kasama nilang tao dito diba? So bakit kailangan pa nilang tumitig ng ganyan sa amin?

"INTRUDERS!"

Sigaw ng isang nilalang na isa ang mata habang tinuturo kami ni Gab. Lahat ng nandoon ay napasinghap.

"Shit! I forgot! Lahat pala ng andito kilala ang isa't isa at pag merung may sumaluha sakanila malalaman agad nila!" sabay sabunot ni Gab doon sa kanyang buhok. And wow. Di niya talaga naisip yun ha.

Hinablot ni Gab ang aking kamay at tumakbo na kami papunta doon sa maliit na palasyo. At sa kabutihang palad, walang nagbabantay sa gate. Sineswerte ka nga naman.