DREAMLAND ACADEMY (Under Major Editing)

CHAPTER 37: Leveling III

•Genson's Pov•

Napuno ulit ng sigawan ang buong arena noong banggitin ng emcee ang mga taong susunod na maglalaban. Halus isa sakanila ay may sinasambit na pangalan. Nilingon ko si Liera sa kanyang kinauupuan, she's smiling at parang chinicheer-up nya ako.

Damn! Sa dami ng pwede kong makalaban bakit ang kakambal ko pa talaga?

Tumingin naman ako sa derksiyon ni Jift at nakatingin rin siya sa 'kin. Kumibit balikat lamang siya tsaka tumayo. I gulped. Ito ang unang makakalaban ko ang kakambal ko. I can't fight to him. He's strong.

"GOOD LUCK GUYS!" sigaw ni Yelley noong naglalakad na kami papunta doon sa loob ng stage.

I took a deeply sighed when the emcee starts to say something. Pero parang di ko iyon naririnig dahil mas malakas pa ang kabug ng aking dibdib na halus pati ako ay mabingi na rin. Ngayon lang ulit ako nakaramdam ng ganitong kaba. Damn!

"YOUR TIME STARTS NOW!" The emcee.

Hindi ako umatake sakanya. I let him to move first. But what I expected, he didn't attack me. Tumingin siya sakin na para bang nabobored. Kilala ko ang kakambal ko. Hindi sya aatake sayo hanggat hindi ikaw ang unang aatake sakanya. Kaso hindi rin naman ako aatake sakanya.

Pareho lamang kaming nagsasayang ng segundo dito sa gitna. Halus napuno naman ng bulung-bulungan ang palibot namin kasi ilang segundo nalang at matatapos na ang minuto namin pero hindi parin kami sumusugod sa isat isa.

Naupo siyang bigla sa sahig sabay halumbaba habang ang isa niyang daliri ay nasa sahig at wari ba'y nagsusulat sa sahig gamit ang kanyang hintuturo. And he's humming, I heard it.

Kumunot ang noo ko dahil sa ginagawa niya. Why he didn't attack me? Alam ko rin na kapag hindi talaga umatake ang kalaban ay siya na mismo ang aatake but in our case now? He didn't. Pasimple akong napangiti dahil doon. Alam kong nararamdaman din niya ang nararamdaman ko ngayon, ipahalata niya man yun o hindi. Alam kong ayaw niya rin akong saktan o kalabanin.

When our time's up the buzzer suddenly buzzed so loud. Walang umimik sa mga estudyante, ganun din sa mga kasamahan ko, bakas sa mukha nila ang pagtataka.

"W-what h-happened to t-Them?"  Nauutal na tanung ng emcee. Pero hindi namin siya pinansin. Tumayo si Jift sa kinauupuan niya sabay pagpag ng kanyang uniporme at bumaba na ng stage. Sumunod na rin ako sakanya.

"Woah! Nice game guys! You BOTH ARE AWESOME!" pagbibirong bungad sa amin ni Drew. Tss, Stop that Brad. Porket nanalo ka lang ganya kana.

"It's okay. I know you don't want to fight your brother." bungad ni Yelley dun kay Jift at hinimas pa ang likuran ng aking kakambal noong makarating na si Jift sa upuan niya katabi si Yelley.

He just smiled to Yelley. Really? Namamalik mata ba ako? Did he smile? Kumurap kurap pa ako para masiguradong hindi lang ako namamalik mata sa nakikita ko. At tama nga, he's smiling. Thanks to Yelley. Sana tuloy tuloy ng ngumiti ang kakambal ko, ang lakas talaga ng impact ni Yelley kay Jift.

HIS EX-GIRLFRIEND..

•••••

•Liera's Pov•

Hindi ko alam kung anong nangyari sa kanila pero ramdam kong pareho silang ayaw labanan ang isa't isa.