The Immortal's Secret

Thirty Nine

"Miss!" Nagising ako mula sa pagkakatulog dahil sa pag gising sa'kin nung manong taxi driver. "Nandito na tayo."

Di ko namalayan na nakatulog pala ako.

Tumingin ako sa labas ng bintana at nakita ko na 'yung bahay ni Damon. Dito ko naisip na sunod na pumunta dahil baka nandito siya. Sana nga nandito siya. Ito nalang kasi ang huling lugar na alam kong pupuntahan niya.

Nag bayad lang ako ng pamasahe sa driver tsaka ako bumaba. Pag alis ni Manong nag simula naman akong maglakad papuntang bahay ni Damon. Plano ko na sanang kumatok pero parang nag dalawang isip ako bigla. Kaya naisip kong ipihit nalang 'yung doorknob at pag pihit ko nag bukas 'yung pinto.

Sinimulan kong pumasok ng bahay at pinalibot ang tingin ko dito. "Damon?" Pagtawag ko sa kanya. Pero wala akong narinig na respond. Sa pagpapatuloy ko sa paglalakad napunta ako sa sala pero wala parin siya.

"Damon, nandito ka ba?" Wala paring respond kaya di ko maiwasang ma-frustrate. Hindi ko na talaga alam kung saan pa siya hahanapin.

Umupo ako sa couch habang 'yung mga kamay ko nasa mukha ko. Naiiyak ako sa sobrang inis! Nasaan ba kasi siya??

"Amber?" Tila ako natigilan nang finally marinig ko ang boses niya. Inalis ko ang mga kamay ko sa mukha ko at tumingin sa direksyon kung saan ko siya narinig at presto... nakita ko siyang nakatayo na hindi makapaniwalang makita ako.

"Nag i-imagine lang ba 'ko o talagang nandito ka?" Tanong niya.

Ginamit ko 'yung bilis ko para makalapit sa kanya at niyakap siya. Tumulo na naman 'yung mga luha ko dahil sa pagkakita sa kanya. Na miss ko siya ng sobra!

"Ikaw nga." Sabi niya ng hindi pa din makapaniwala.

Bumitaw ako sa pagkakayakap sa kanya at sinampal siya na ikinagulat niya. "Ayan ah! Hindi ka nag i-imagine nandito talaga 'ko!" Pagkasabi ko nun kahit gulat na gulat padin siya hinawakan ko siya sa magkabilang pisnge at hinalikan ko siya sa labi niya.

Unti unti siyang nag respond sa halik ko after niyang magulat. Sunod ay naramdaman ko ang pag yakap niya sa bewang ko at unti unti nitong pag buhat sa'kin. Inangkla ko naman 'yung mga binte ko sa bewang niya.

Napabitaw lang ako sa halik namin nang maramdaman kong ginamit niya 'yung bilis niya. Tumingin ako sa paligid at ngayon ay nasa kwarto na kami.

What the...

"Seryoso sa kwarto mo agad ako dinala?" I asked, amusingly.

"Namiss kasi kita baby." Pambihira! Namiss ko din naman siya pero sa kwarto talaga agad ang dala? Kaloka!

Inihiga niya kami sa kama at pumwesto 'to sa ibabaw ko. He was about to kiss me pero pinigilan ko siya sa pamamagitan ng paglagay ng kamay ko sa dibdib niya.

"Teka lang, wala bang kumustahan lang muna?"

He shakes his head. "Mamaya na 'yun." Grabe siya!

Plano niya sana ulit na halikan ako pero pinigilan ko ulit. "Baby!" Pagaangal niya.

I giggled. "Okay." I touch his both cheeks and kissed him, he respond with his tongue. We both moans as we felt our tongues intertwined. Ibinaba niya 'yung halik niya sa jaw ko habang nararamdaman ko 'yung kamay niya na unti unti itinataas 'yung damit ko.

"I miss you so much, baby." He murmured on my neck.

"I miss you too, Damon."

He pulled out my shirt and hinagis niya 'yun sa kung saan. He stared down at my eyes, kita sa mga mata niya ang pagkamiss sa'kin. "I love you baby. I love you even you tried to kill me. I love you and i'll do anything for you. I love you with all my unbeating heart."