Kapıdan öylece sınıfı izlerken kendisinin izlendiğini anlamıştı. Bakışlarını uzun koridorda dolandırdı. Koridorun diğer ucundaki yaklaşık kendi boylarındaki çocukla gözleri birleşince Taehyung kalbinin eridiğini hissetti. Bu çocuğu ilk görüşüydü. Muhtemelen küçük sınıflardan olmalıydı. Yaklaşık bir dakika bakıştıktan sonra ikili aynı anda gözlerini kaçırdı.
Taehyung zil çaldığında saçlarını düzeltip sırasına oturdu. Ders kitabını çıkarmak için elini sıranın bölmesine attı. Fazla kalın olmayan kendine yabancı kitabı gördüğünde yine etrafa bakındı. Kimin olduğunu anlamak için ilk sayfayı açtı. "Kim Taehyung'a..." yazıyordu. Sayfaları karıştırdığında açık pembe post-itle karşılaştı.
"Bir romanın en güzel satırları gibisin,
Ne geçebiliyorum senden;
Ne kalabiliyorum."
Bir de not bırakılmıştı. "Bu kitabın her satırı bana seni anlattı Taehyung. Altını çizdiğim her cümle seninle tattığım bir duygu, seninle yaşadığım bir anı zihnimde. Seninle birlikte okumak isterdim ama henüz buna cesaretim yok. Üzgünüm... Yapabileceğim en güzel şeyin bu olacağını düşündüm. Çünkü altı çizili bir kitap hediye etmek büyük cesarettir. Kendi dünyamın kapılarını sana açtım Taehyung. İçeri girecek misin?"
"Emin değilim..." diye fısıldadı Taehyung. Korkuyordu.
YOU ARE READING
Mystérieux
Fanfiction"ah benim güzel sevgilim, kalbinden bir şey istemiyorum. saçlarında sakla beni." - taekook
