Mystérieux

18. Bölüm

Güçlü kalın!

Via

Yoongi'nin Taehyung'a verdiği mektup;

Ah, nasıl giriş yapmam gerektiğini bilmiyorum. Sana sadece duygularımdan bahsedeceğim. Umarım bunu okumuyorsundur. Eğer okuyorsan kendini suçlu bulacak ve üzüleceksin Taehyung, çok iyi biliyorum.

Sana, bana bunu yaptıranın sen olmadığını söylemek isterdim ama sen de biliyorsun ki – ya da bunun sonunda bileceksin- hepsi senin yüzünden. Üzgünüm, yalan söylemeyeceğim. Birini nasıl sevildiğini bilmediğimi o zaman da söylemiştim. Öğretmeye kalkıştığın için gittim, evet. Eğer sana aşık olursam kendime hakim olamamaktan korktum. İyi biri olmadığımı biliyorum, sana zarar vermek istemedim.

Hayatım boyunca sevilmemiş bir insan olmak zor ama daha zor olanı ne biliyor musun? Sevilmemeye, nefret duygusuna alışmışken sevilmek, sevmek... Aşık olmak. Yaşadığım, senin bana yaşattığın bu duygunun önüne geçmeyi yıllarca denedim. Defalarca ölmeye karar verdim ama sana sarılmadan ölmek istemedim, Taehyung. Bencillik ettiğimi en alasından anlıyorum. Her zaman bencildim, çok da absürt durmuyor bu davranış üstümde. Fakat bencil olmayı ben seçmedim. Her zaman yalnızdım. Yalnız doğdum, yalnız büyüdüm ve yalnız yaşlandım. Evet henüz yirmili yaşlarımda olmam benim için bir şey ifade etmiyor. İnsanların yaş almadan da yaşlandığını acı da olsa yaşayarak anladım.

Bencildim. Çünkü kimse yoktu yanımda. Değer vereceğim, korumak isteyeceğim, seveceğim kimse olmadı. İnsanlara ne kadar yardım etmeye çalışsam hep daha kötü oldu durumlar. Asla istediğimi elde edemedim. Zorla seçmiş olduğum bu yol benim istediğim şey değildi. Baksana halime! Ruhsuz bir ucubeden başka bir şey değilim artık. Hissedemiyorum, sevemiyorum, sevemeyeceğim sanıyordum, Taehyung. Sen hayatımda iken de böyle sanıyordum, sen beni severken de. Öyle olmadığımı sen gittikten sonra, çok geç anladım.

Bunları sana anlatmam ne kadar doğru olur bilmiyorum ama artık reşit ve akıllı bir çocuk olduğundan anlatacağım. Siktir et. Bu yüzden değil. Artık seni seven, senin sevdiğin ve gerçekten güvendiğin birini bulduğun, onunla mutlu olduğun ve onun sana iyi bakacağını adım gibi bildiğimden anlatıyorum. Eğer kötü olursan o sana yardımcı olacaktır, seni koruyacaktır ve ölene kadar yanında olacaktır, bir zamanlar benim yaptığım gibi. Ölene kadar yanında değildim evet ama hep etrafındaydım Taehyung. Seni uzaktan sevdim, uzaktan korudum. Büyüyüşünü izlemek güzeldi, belki yanında olsam bu duyguyu hiç tadamayacaktım.

Bunu okurken ağlayacağını da biliyorum hep duygusal bir çocuktun sen, çabuk ağlarsın. Ağlamanı istemiyorum Taehyung. Sen ağla diye gitmiyorum buradan. Mutlu olman gerekiyor, onunla birlikte. Bana yalan söyleme ağlamıyorum diye. Ağladığını biliyorum. Her zaman herkese diyorsun ağlamıyorum, ağlayamam ben diye. Acımıyor diyorsun tişört giyince görünmesin diye omuzlarına attığın çizikler kanasa da. Kalbin de çok ağrıyor biliyorum, her zaman ağrırdı. Bazen mutluluktan bazen üzüntüden. Hepsinde senin yanında olacağım demiştim. Sonsuza kadar... Yapamadım, affet beni. Annen benim yüzünden sıkıntılar çektiğini söyleyene kadar fark etmedim sana zarar verdiğimi. Canını bu kadar acıtacağımı, senin hasta olacağını bilseydim başından giderdim. Daha erken başlardım seni uzaktan izlemeye, hiç var olmamışım gibi davranmaya.

Şu dünya üzerinde sadece senin için 'biri'ydim ben. Senden de gidince silikleştim. Var olduğumu kendime bile kabul ettiremedim ki. Çok zordu Taehyung. Çok canım yandı. O kadar çok ağladım ki ağlayamıyorum artık. Alıştığımdan değil ama beceremiyorum işte. Daha kendi varlığımı kabullenememişken kalbimin varlığını kabul edip de ağlayamadım bir daha. En son o gündü işte. O gün ölecek kadar ağladım. Nefesim kesildi ağlarken, kendimi kestim, kalbimin üstüne iki çizik attım üst üste güya yok sayacaktım seni. Beceremedim ki. Hiçbir şey yapamadım sen yokken. Bir insana bu kadar bağlanılabileceğini bilmiyordum. Birkaç yıla unuturum sanıyordum olmadı.

Taehyung sen kanseri yenmek için aldığın ilaçlar yüzünden arada hafıza kayıpları yaşarken beni silip atabileceğini hiç düşünmedim. Doktorun da annen gibi konuştu. "Onu çok fazla üzen ve yoran olayları, kişileri siler beyin genelde. Böylelikle daha çabuk iyileşebilir hasta. Üzgünüm ama sizi hatırlamama ihtimali var. Uzun zamandır burada olduğunu biliyorsunuz. Yerinizde olsam giderdim." Çok iyi hatırlıyorum bu cümleleri. Gitmem gerektiği yüzlerce defa yüzüme vurulmuştu ama kimse benden, senden gitmemi istememişti daha önce. Gitmek istemezdim Taehyung. Senin için değişmeye bile çalıştım ama olmadı işte. Özür dilerim.

Beni hatırlamıyorsun değil mi? Onlu yaşlarındaki boşluğu dolduramadığını biliyorum. Seni senden daha iyi tanıyorum. Hatta tanıdığım tek kişi sensin, kendimi bile tanımıyorum ki ben.

Taehyung eğer gitmeden önce sana sarılamamışsam çok canım yanar. Eğer ağlarsam sana olan aşkım bitmemiş demektir. Dedim çünkü ağlayamıyorum. Son kez görmüşken seni gülümseyeceğim zor da olsa. Ve o uçurumdan gökyüzüne bakmak için değil sana bakmak için ters bırakacağım bedenimi. Güldüğümü gör ve üzülme olur mu?

Taehyung ben hayatımda bir tek seni sevdim, bir tek sana aşık oldum. Kıyamadığımdan gelemedim yanıma, anlatamadım. Diyemedim ben senin çocukluğunum, diyemedim sana aşığım. Özür dilerim, affet beni.

Bundan sonraki yaşamında Jungkook'la beraber mutlu olmanı istiyorum. Seni ona emanet ediyorum. Ben demesem de yapacaktır o, seni koruyacaktır. Hassas bir çocuksun Taehyung. Dikkatli olman gerekiyor. Bundan sonra yanında sen bilmesen de ben olmayacağım. Artık yalnızsın. Büyümen gerekiyor Taehyung.

Seni seviyorum, ilk ve tek aşkım.

Seni seviyorum, küçüğüm.

Seni seviyorum, çocukluğum.

Seni seviyorum, benliğim.

Seni seviyorum, tek ihtiyacım olan intiharım.

Elveda.

 Min Yoongi