psikopat ve sadist

sadistsin..

hikayeyi beğeniyormusunuz? bunu yorum ile belirtebilirsiniz yani...

Ve ateş oyunun bitmesini beklemeden hırsla bilegimi yakalayıp kızgın bakışların arasından beni odaya çıkarttı ve kapıyı kilitledi.

"Senin bu dünyada kuyruk sallamadıgın erkek var mı erica?" Iğneleyici bir tonla vurmayı denedi. Sonuç; 1. Atış ıska.

"Gecmisimle yargılama! Biliyorsun..."  çok kirliydi. Çok, çok kirliydi!

"Bahane üretme bana yapmasaydın. Çocukluk arkadasin ulasla bile mi!" Haklıydı. Hataliydim. Ama ben hatalarimdan asla ders cikarmazdim.

"Zaman makinan varsa ödünç verebilirsin!" Diye dalga gectim. Bedenimi iktirip beni duvarla arasına aldı.

"Bu beden, bu yüz, bu yüzü olusturan her organel, bu yüzü olusturan organellere ait olan her bir hücre. Bunlarin hepsi benim! Anladin mi!" Ben senin malın miyim demedim. Demek istedigini anlamistim.

"Anladım"

Hırsını alamadı daha birsürü bildiğim şeyi zırvaladı durdu. Dudağımı dudaklarına değdirdim ama öpmedim. Sustu.

"Fazla kıskançsın" gözlerimin içine baktı.

"Fazla umursamazsın." Umursamaz değilim, demek istedim. Sadece öyleymiş gibi yapıyorum.

Ellerimi boynuna sardım. Ihtiyacım olan tek şey buydu. Sarılmakla eş birşey yoktu şu dünyada.

"Seviyorum" diye fısıldadı. Öptüm dudağını. Saat geç olmuştu ve uykum vardı. Alkolün ağırlığı ıyice üzerime çökmüştü. Kendimi yatağa attım.