psikopat ve sadist

kim bilebilirdi ki?

ben yanlız hissediyorum. o yanımda yok. ve canım yanıyor. ah! yumruğumu duvara geçirdim. elim kanıyordu. ancak ben bir sadistim ve bu hoşuma gidiyor. acı, neden mi acıyı seviyorum çünkü acı bana diğer hislerimi unutturuyor. ailemin beni nasıl sattığını dün gibi hatırlıyorum.

omzuma dokunan el ile kendime geldim. ateş beni taniyor. ne zaman sadist yüzüm ortaya çıksa hemen anlar. Çünkü o zamanlar çok duygusuz görünüyorum. benim en kötü hikayemi Dünüm bugünüm ve yarınım yazdı.

insanlar sürekli aynı şeyi yapıyor oysa. "sevdin mi?" "evet." "ne oldu peki?" "bilmiyorum" sadistliğimin başlangıcı da nefretle değil aşkla oldu zaten. Aşk Uğruna göz yummayı öğrendim. sonra gerisi de alışkanlık oldu işte. eğildi. "iyi misin?"

ben onun önünde hic ağlamadım çünkü acı benim zevkim. boynuna sarılıp hıçkırarak ağlamaya başladım buna ihtiyacım vardi. bana bakıp ağladığımı görmesini istemiyorum sadece bana sarilmasini ve herşeyin geçeceğini soylemesini istiyorum. belkide isteğim farklıdır çünkü hiçbişey geçmeyecek asla geçmeyecek hiç iyileşmeyecek!

kafamı kaldirip yüzüne baktim. gözlerinde korku ve merak vardı. "artık taşiyamiyorum." dedim. "neyi?" "bu yük bana fazla." "s-sen hani..canın yanmazdi?"

"o acılar geçiyor ancak kalbim..cok canım yanıyor çok ateş çok." şasirmis olmalı ki kollarimdan sıkıca tutup kaldırdı.

"bu yükü birlikte kaldıracağız" nasıl diye baktım yüzüne. "beni sadist yap"

"Hokus pokus!" diyip ellerimle dihir yapıyormuş gibi yaptım.

"dalga geçme be!" dedi. gözlerimi devirdim.

"ne yapmamı bekliyorsun sadist ol diyince sadist olunuyor mu!"

Tekrar duvara yumruğu geçirdim.bana bakiyordu. aslında yer mi götün sıkıyosa yap. gibi bakış attım. geldi ve vurmayi denedi ancak sonuç yaralı bir el.

"salak vur dedik elini kır değil!"

birden camlar kırıldı ve içeriye maskeli 2 adam girdi. birbirimize baktık ve o sırada adamlardan biri "erica bizimle geliyorsun" o sırada  ateş önüme atladı ve "hiçbiryere gelmiyor"  diye tısladı.

. ortaya atladim ve "camlarin parasini ödeyeceksiniz piç kuruları." yumruğu birinin yuzune geçirdim. en son hatırladığım kafama aldığım bir darbe ve ateşin bağırışî sonrası karanlık.

Hayır! bu sefer karanlığa yenik düşmeyeceğim..son bir gayret gözümü açtım ve "gitme" diye fısıldadım. gözümü açtığımda başıma gelecekleri kim bilebilirdi ki?