youtube || min yoongi

bölüm on yedi ➡️

Gözlerinde az bir pişmanlık ya da üzüntü bile yakalayamamıştım.

Lanet olsun ki bu..."...çok acı verici." diye mırıldandım kabinin içinde. "Çok acıtıyor lanet olası!" diye söylendim hıçkırıklarımın arasında.
"Nasıl ağladığını duyuyor musunuz ?" deyip kıkırdayan kızlara acıdım.
Hepsinin niyeti tek geceydi. Benimki ise sevgiydi. Bağımlılıktı.
Beni yenileyen ilaçlarımı almadan yok olacak gibiydim.
Korkuyordum.
Neden korktuğumu bile bilmiyordum.
İçimi sarmalayan hisse bıraktım kendimi . Üzüntü,korku ve aşkın harmanlanmış hissi.
İstediğin gibi gel. Affederim seni Yoongi-ah. Sadece senin çikolata kokunu istiyorum.
Yorgunluğum ağır basıyor ve yerimden kalkmamı zorlaştırıyordu.
Olduğum yerde kalmayı tercih ettim. Bu sefer o grevi yapacağım Yoongi-ah. Senin için en büyük fobilerimi bile yenebilirim.
Senin bana olan sevginin sayfaları bir gün son bulabilir , ama benimki bulmaz. Her sayfamda sevgim yenilenir. Yine yıllarca o suratının tapusunu alabilirim.
Akacak göz yaşlarımı serbest bıraktım. Her özgüvenli kız gibi karşısında onu tanımıyormuş gibi yapamaz , sonra barışamazdım.
Ya sever ya tanımazdım.
Ne yazık ki manyak seviyordum. Sonu yoktu.
Ben sana çok bağlandım Yoongi. Ama sen o kızın kollarına gittin.
Yine de seni affedebilirim.
Öyle seviyorum seni.
Sen anlamasan da.