90 Days With Him

Chapter 17

Chloe's POV

Napangiti ako ng maalala ang nangyari kahapon. Kinikilig ako, hindi ko na talaga alam kung bakit ganito ang nararamdaman ko kay lopez.

Nandito ako ngayon sa kwarto ko nakahiga at iniisip ang nangyari kahapon.

"Ate chloe." Napabangon ako ng makita si barbie sa kwarto ko.

"Yes baby?" Nakangiti kong sabi at saka hinalikan siya.

"Hmm. Pwede mo po ba akong samahan sa room ni kuya bryle?" Naka pout na tanong niya sa akin.

"What? Baby, diba sabi ng kuya mo na bawal akong pumasok sa room niya?"

"Sige na ate chloe, please please please. Mabilis lang tayo, may kukunin lang po ako." She said with puppy eyes. Damn! She's so cute that I can't say no.

"Ahm--"

"Sige na po ate chloe, please."

"Okay" sabi ko at hinawakan ang kamay niya.

"Yehey! Thank you ate." Masayang sabi niya.

Nang nasa tapat na kami ng kwarto ni lopez napahawak nalang ako sa dibdib ko ng maka ramdam ng kaba. Ano ba 'tong pinasok ko? Papagalitan talaga ako ni lopez pag nalaman niya na pumasok ako sa kwarto niya. Ayaw niya pa naman na pumasok ako dito. Jusko, gabayan niyo po sana ako.

"What the?" napatakip ako ng bibig ko ng makita ang kwarto ni lopez ng buksan ni barbie ang pintuan.

Tama ba ang nakita ko? Grabe, puno ng stitch ang kwarto ni lopez. In bed, wall paint, and even his things. As in puro stitch talaga. Oh my, kaya pala ayaw niya akong papuntahin sa kwarto niya. Hahaha. Pero honestly, ang ganda ng kwarto niya. Napakalinis pa nito.

"Ate chloe ayos ka lang po ba?" tanong ni barbie sa akin ng makita ang natatawang mukha ko.

"Y-es baby. I'm fine, 'di ko lang akalain na mahilig pala ang kuya bryle mo sa stitch" Sabi ko at saka lumabas na ng room ni lopez.

"Opo ate chloe mahilig talaga si kuya bryle sa stitch. "

"Oo nga eh. Sige barbie pupunta muna ako kina kuya zach mo ha? May bibigay daw siya sa akin eh, dito ka lang sa bahay. Wag kang aalis, mabilis lang ako."

"Yes ate chloe. Mag pli-play lang kami ng friend ko sa room ko."

"Sige, basta tawagan mo ako pag may kailangan ka. Bye baby." Paalam ko at saka dali daling tumakbo sa bahay ni zach. Nang makarating ako sa bahay nila, dali dali naman akong pumasok.

"Oh sam nandito kana pala. " naka ngiti niyang sabi at saka niyakap ako ng mahigpit.

"Ano bang ibibigay mo sa akin?" Sabi ko at saka umupo sa single sofa nila.

"Hmmm. Nag bake ako ng maraming cupcakes para sayo."

"Really? Asan na? Favorite ko pa naman 'yun." Sabi ko na kumikinang ang mata.

"Haha. I know, kaya nga pinag bake kita. So let's go to the kitchen?" Naka ngiti niyang sabi at saka nilahad ang kamay niya sa akin.

"Let's go!" Masayang sabi ko at saka tinanggap ang kamay niya.

Nang makarating kami sa dinning area napangiti ako ng malapad ng makita ang madaming cupcakes.

"Pwede bang dalhin ko nalang sa bahay nila lopez? Wala kasing kasama si barbie eh." sabi ko kay zach na naka pout.

"Hahaha. Sure sam." Naka ngiti niyang sabi at binigyan ako ng dalawang box.

"Thank you so much zach." Paalam ko sa kanya ng maihatid niya ako sa tapat ng bahay ni lopez.

"No problem sam. Basta ikaw, malakas ka yata sa akin eh." Naka ngiti niyang sabi at saka ginulo ang buhok ko.

"Hahaha. Oo na, sige ingat ka."

"I will. Bye sam."

"Bye zach."

Agad akong pumasok ako sa bahay nila lopez  na naka ngiti.

"So kasama mo na naman 'yun."

"AY KALABAW NA WALANG BUNTOT." Sigaw ko. Bwesit! Nakakagulat naman si lopez.

"Anong kalabaw na walang buntot?" Naka kunot noo niyang tanong sa akin.

"Wala! Ba't ka ba nanggugulat?" Naiinis na sabi ko at inirapan siya.

"Hindi naman ako nanggugulat ah."

"Ewan ko sayong stitch ka!" Sabi ko at nilagay ang cupcake sa lamesa.

"What the? A-nong sabi mo perez?" Tanong ni lopez sa likuran ko.

"Sabi ko. 'Ewan ko sayong Stitch ka!"

"A-nong s-abi mo?"

"Ano ba lopez? Paulit ulit? Bingi kaba?"

"Did you called me stitch?"

"Yes"

"Did you see my room?"

"Yes"

"WHAT THE! Diba sabi ko wag na wag kang papasok sa room ko? Ba't ba ang tigas ng ulo mo perez? Kapag sinabi ko na wa--" Naputol ang sasabihin niya ng bigla ko siyang hinalikan sa labi, pero smack lang.

"Ba't kaba nagagalit stitch? Eh nakita ko na nga, at isa pa. Pinilit lang naman ako ng kapatid mo na samahan siya sa kwarto mo. Kaya wag kanang magalit. Please? Stitch?" Sabi ko na malambing ang boses at nag puppy eyes. Now let see.

"O-kay." Nakatulala niya paring sabi. Hahaha. See?

"Wait! May tanong pala ako." Naka simangot na sabi ko at tinignan siya ng masama.

"Ano?"

"Ba't may kasama kang babae kanina? Ha? Akala mo hindi kita nakita nu?"

"Jealous?" Naka ngisi niyang sabi at saka lumapit sa akin.

"Jealous your face!"

"Don't worry perez. May kasama man akong ibang babae kanina, hindi yun importante sa buhay ko. Ikaw na kasama ko ngayon, importante ka sa buhay ko." Bulong niya sa tenga ko at hinalikan ang noo ko.

Napangiti naman ako ng mag umpisa na naman bumilis ang tibok ng puso ko at ramdam ko na naman ang mga nag liliparang paro paro sa tiyan ko.

"Ikaw? Bakit kasama mo na naman 'yung zach na 'yun?" Galit na tanong niya.

"Jealous?" Sabi ko na naka ngisi. At katulad din ng ginawa niya kanina, nilapit ko ang bibig ko sa tenga niya sabay sabing

"Wag kang mag alala, kaibigan ko lang si zach. Ikaw, importante ka sa buhay ko lopez. Hindi man halata pero unti unti mo na ako nababago. Tandaan mo yan." Sabi ko at hinalikan siya sa labi.

"Mabuti naman perez. Tandaan mo perez, akin ka. Akin lang."

"Possessive much lopez? 'Di mo nga ako girlfriend."

"Wag kang mag alala perez, dadating din tayo diyan. Maghintay ka lang."

"Can't wait lopez."

The fudge!

Bryle Drew Lopez room (full of stitch) see at the right side. -------------->

---—---—----—---—---—---—----—---—---—-
A/N

    Readers sorry kung ang tagal kong nag update. Naghanap pa kasi ako ng school ko eh.

Please READ.COMMENT.VOTE

Love, Ate Lay