BUZDAN KALP (Mafyanın Doğuşu) (Tamamlandı.)

38. (Kaçış ~hikaye anlatımı~)

   Plan başından beri şuydu;

  Ecrin önce fatih'i adam edecekti. Daha sonra hayatından hiç olmamış gibi çıkıp gidecekti. Bu sırada doruk bey ayrılık acısı kıvamında oğluyla yakınlaşabilecekti. Elif hanım ise babasıyla konuşup görüşürken hayatına giriş yapacak, aile tekrar birleşecekti.

Elif hanım gerçekten kaçtı. Sevdiği adam da onu bırakıp başka bir kadınla kaçmıştı. Elif hanım doruk bey'i tekrar istemişti. Ona geri dönmek için planlar yaptı. Geri döndü de. Lakin sorunlar vardı. Onlar başından beri şunlardı;

-Ecrin, fatih'i kendine aşık ettiremedi.

-Fatih'in zorla ilkini aldı.

-Doruk bey ikisini zoraki evlendirdi.

-Ecrin plan yaparak hayatından çıktı.

-Ateş intikam ateşiyle yanıp kavruldu.

-Ecrin'e hizmetli muamelesi yaptı.

-Ecrin'e türlü işkenceler yaptı.

-Ecrin intikam aldı.

-Ecrin ailesine gitti.

-Ailesi başından beri para istiyordu.

-Annesi ve babasının onu evden atmalarının sebepleri vardı.

-Adlarına leke sürülür diye korktular.

-Ceyda olayı çıktı.

-Daha sonraki olaylarda ise ateş ecrin'e tecavüz etti.

-Ecrin hamile kaldı.

-Sonra ateş'e geri döndü.

-Evlendiler.

Bu planda ecrin'in ailesini kandırmak esastı. 1 buçuk yıllık süreçte annesi zaten ateş'in hayatına girmişti. Ateş ona söylemedi. Evlenirken düğünü basmalarını istedi. Düğünü basan cem ile ateş konuşmuyorlardı. Elif hanım aralarını yaptığı için barıştılar. Doruk bey, ecrin ile ateş salonu terk ettiği sırada ailesine 'evlenirlerse onlara zırnık para koklatmayacağım demiştim!'

'Adımızı lekelediler.' Gibi şeyler söyleyerek aileyi doldurdu. Şirketteki herkes biliyordu bu planı. Sadece ecrin ve ailesi habersizdi olacaklardan. Ailesi onu tamamen reddettiğini söyleyerek orayı terk edince Elif hanım ile doruk bey arabaya yönelip zaten hazır olan bavullarla havaalanına gittiler.

Aşık arkadaşlarımız;

6 yıllık serüvenden sonra kavuştular.

Şunu söylemek isterim ki.. kitap önceden silinmişti. Bende aklımda kalanları yazmıştım. Ortaya böyle bir kitap çıktı. Gerçekten okurlarımı seviyorum. Kitap yazmayı seviyorum. Okuyucu sayısı ne kadar olursa olsun.. okumaları benim için mükemmel bir his. Benim '1' numaralı takipçim @duygusuz_200'e buradan öpücüklerimi gönderiyorum. Benim sürekli yanımda olan bu okuyucuma bana destek olduğu için teşekkür ediyorum.. başka destek olanlarda vardı.. onların hakkını yiyemem. Hepinize teşekkür ediyorum. İyi günler dilerim. ❤

Devam; (5 yıl sonra.)

     "Anne ya!" Efecan'ın titreyen sesini duyduğum anda telaş-korku ile arkamı döndüm. Diz çöküp yanağına elimi koydum. Gözyaşlarını sildim. "Ne oldu birtanem neden ağlıyorsun?" Dedim şefkatle. O sırada içeriye ateş girdi. Piçimsi gülümsemeden oğlumu onun ağlattığını anlayabiliyordum. Ateş'i gösterdi dudağını sarkıtırken. "Ne yaptı bebeğim sana baba?" Dedim. "Babam benim burnumun küçük olduğunu, bu yüzden kimsenin benimle oynamayacağını söyledi." Diyerek burnunu çekti. Gözlerimi kapattım. Derin bir nefes aldım sıkıntıyla.

Efecan daha 5 yaşındaydı. böyle şeylere hemen inanırdı. Ayağa kalktım. Ellerimi belime koydum. "Ateş?! Neden üzüyorsun oğlumu?" Ateş sesimin tonundan akşama yaptığımız planın tepeceğini anlamış olmalı ki; "Aşkım, benim hiçbir suçum yok. Ben sadece 1. Oyuncu olmak istemiştim. Hayır diyince ısrar ettim. Sen yapamazsın diye dalga geçti. Bende öyle dedim güzelim." Dedi. Bana bir adım attı. Elimle kaslı vücuduna dokunup durdurdum.

"Efecan bir kerede baban 1. olsa kötü mü olur?" Dedim. Efecan tatlı bir telaşla kalktı. Gözyaşlarını sildi. "Ama banane! bir kere vermiştim. Babam beni yenmişti." Dediği anda ateş'in hayran olduğum kahkahası evde yankılandı. Efecan'a doğru biraz eğildi. "Zaten hiç kazanamıyorsun ki!" Dedi. Efecan kollarını çaprazladı sinirle. "İkimizde durun!" Diyerek karşılıklı durmalarını sağladım. "Efecan! Babandan özür dile." Dedim.

Efecan elini ensesine attı. "Özür dilerim baba." Dedi. Ateş bir anda "ha!" Diye bur ses çıkartıp mutfaktan çıkmak için hamle yaptı. Kolunu tutup kendime çektim. "Sende ateş." Dedim. "Hayatta bu bücürükten özür dilemem." Diyerek gözlerini efecan'a döndürdü.

"Ben bücürük değilim! Baba ayı!" Dediği zaman afalladım. Şaşkınlıkla efecan'a döndüm. "Efecan o nasıl söz? Düzgün konuş lütfen." Ateş oradan atladı. "Ben en azından yine de büyüğüm. Yine ezemedin." Diye güldü. "Ateş! Özür dile efecan'dan!" Dedim. Kaşlarını yukarı kaldırıp indirdi. "Olmaaz!" Dedi. Efecan'a döndüm. "Oğlum mutfaktan birkaç dakikalığına çıkar mısın? Sen büyükanne ile büyükbabanın yanına git. Ben seni çağırınca gelirsin." Dedim. Başını salladı ve sevinçle çıktı mutfaktan.

Ateş'i tezgaha ittim. Beli tezgaha çarpınca hırladı. Kucağına atladım. Açlıkla dudaklarını emmeye başladım. Elleri anında kalçamı kavradı. Kalçamı sıkıyordu. İnledim. Kendimi ona sürttüm. Hırladı. Daha derin öpmeye başladı. Anında dudaklarından ayrıldım. Kendimi tutamıyordum artık. Alnımı onun alnına yasladım. Gözleri hala kapalıydı. Dudakları şişmişti. Dayanamadan tekrar açlıkla dudaklarını öptüm. Geri çekildim. Yine alnımı alnına yasladım.

"Beni seviyor musun?" Dedim fısıltıyla. "Sana aşığım." Dedi. "Beni istiyor musun?" Dedim tahrik edici sesimle. "Hemde çok." Dedi hırlar gibi. "Benimle gecenin bi yarısına kadar zevkten çıldırmak istiyor musun?" Dedim. "Hemde nasıl." Dedi beklemekten sıkılmış bir tonda. Zorlanıyordu. Farkındaydım. Bu sefer acımak yoktu. Kucağından indim. Afalladı. "Eğer beni istiyorsan efecan'dan özür dile. Erkene alabilirim." Dedim. Ben de şu an çok zor durumdaydım. Üzerine atlayacak haldeydim. 1 saat vardı birlikte olmamıza. Ben erkene alabilirdim.

"Bu gece efecan annemlerde kalırsa.. daha çok zaman!" Dedim. Düşünmedi bile. "Efecan! Gel oğlum sana bişey diyeceğim!" Dedi. Efecan hoplaya zıplaya geldi. "Söyle baba." Dedi. Ateş elini ensesine koydu. "Sana öyle şeyler söylediğim için özür dilerim." Dedi. Eğilip efecan'ı kucağına alıp sarıldı. Efecan'da karşılık verdi. "Oğlum bugün büyükannenlerde kalabilirsin." Dedim gülümseyerek.

"Yuppi! Daha fazla şeker!" Diyerek ateş'in kucağından yere atladı. Koşarak dışarıya çıktı. Bende yanlarına gittim. "Anne.. bugün efecan sizde kalabilir mi?" Diye sordum. Annem gülümsedi. "Tabiki kızım. Hem bebim efecan'ıma sürpriz'im var." Dedi annem. Ateş yanımda belirip belimi kavradı. Arabaya binip gidişlerini izledim. Derin bir nefes aldığım anda ayaklarım yerden kesildi. Güldüm. Ateş beni kucağına almıştı.

"Bu gece bayılana kadar benimsin bebeğim. Çok farklı yöntemler kullanacağım senin için." Dedi telaşla içeriye koşarken. Kahkaha attım.

Ben bu adamı çok seviyordum!