With common pasts

5ο κεφάλαιο

Το πάρτυ συνεχίστηκε κανονικά αν και ακόμα δεν μπορούσα να καταλάβω για ποιό λόγο εκείνος ένιωσε τόσο ταραγμένος.Εγώ έχω τους λόγους μου αλλά εκείνος;

"Ελα ρε Λυδία τι σκέφτεσαι;Διασκέδασε λιγάκι"άκουσα να μου γκρινιάζει η Νεφέλη.

"Ερχομαι σε λίγο"της είπα βιαστικά και απομακρύνθηκα από κοντά της πριν προλάβει να πεί κάτι.

Είχα γυρίσει όλη την αυλή καθώς δεν μπορούσα να βρω τον Αχιλλέα πουθενά.

Μα καλά που να πήγε αυτό το παιδί;
Πήγα στην πόρτα του σπιτιού και ακούμπησα το χερούλι και για κάποιο λόγο ήταν ανοιχτή.Σκέφτηκα πως θα ήταν εκεί έτσι προχώρησα.Ηταν η πρώτη φορά που πήγαινα σπίτι του καθώς δεν ήξερα που να πάω.Ανέβηκα πάνω τα σκαλιά μιας και στο κάτω χώρο ήταν η κουζίνα και το σαλόνι.

Προχώρησα στον επάνω όροφο καθώς διέκρινα αρκετές πόρτες μην ξέρωντας ποιά είναι του δωματιού του.Ετσι,άρχιζα να ανοίγω τις πόρτες μία προς μία.

Η τελευταία που άνοιξα είδα τον Αχιλλέα χωρίς μπλούζα να φιλιέται με μια κοκκινομάλλα η οποία τον είχε καβαλήσει.

"Λυδία;"τον άκουσα να μου φωνάζει καθώς την έδιωξε από πάνω του.

"Τι έγινε;Συνέβει κάτι;"με ρώτησε ταραγμένος όπως πριν με τον μπάτσο.

"Οχι δεν συνέβει κάτι"του είπα παρατηρόντας τον καλύτερα.

"Τότε με ήθελες κάτι;"με ρώτησε και εγώ κοίταξα την κοπέλα.

"Οχι,απλά έψαχνα τον μπάνιο"του είπα ψέμματα μην θέλοντας να του πω πως τον έψαχνα.

"Ευθεία πρώτη πόρτα δεξιά"μου εξήγησε και εγώ έγνεψα καταφατικά.

"Ευχαριστώ και καλή διασκέδαση"του είπα κλεινοντάς του το μάτι.

"Ελπίζω να μην ακουστούμε πολύ"μου είπε αλαζονικά.

"Δεν νομίζω γλυκέ μου.Απλά κοίτα την"του ψυθίρισα.

"Γιατί με εσένα θα ακουγόμασταν πιστεύεις;"με ρώτησε πλησιαζοντάς με αρκετά.

"Είμαι σίγουρη"του είπα και έφυγα με ένα νικηφόριο βλέμμα.

Εφυγα από το σπίτι του βγαίνοντας στην αυλή.Ανοιξα το κινητό μου και είδα πως είχε πάει ήδη 3.Εντάξει νωρίς είναι ακόμη.

"Επ τι κάνετε εδώ;"ρώτησα τα παιδιά που ήταν μαζεμένα μαζί.

"Θάρρος ή αλήθεια κούκλα;"ρώτησε ο Γιώργος χαμογελόντας μου.